Lezersrecensie
Verbrande suiker
In ‘Verbrande suiker’ van Avni Doshi maken wij kennis met Antara, Indische getrouwde kunstenares, die niet echt gelukkig is in haar leven. Zij heeft een moeilijke jeugd gehad. Haar moeder Tara heeft haar hart gevolgd en haar echtgenoot verlaten, die meer van zijn moeder hield dan van zijn vrouw. Tara werd geobsedeerd door een goeroe en ze ging samen met kleine Antara bij hem in een ashram wonen. Nu, jaren later, blijkt dat Tara steeds vergeetachtiger wordt en haar dochter moet een moeilijke beslissing nemen: wil ze wel voor haar moeder zorgen?
Stap voor stap ontgrendelt Antara steeds meer details uit het verleden, ook haar eigen geheimen. Er wordt steeds duidelijker wat (of wie) de vrouwen tot een problematische verhouding bracht. Verschillen ze veel van elkaar of juist niet?
‘Praten is nooit gemakkelijk geweest. Net zomin als luisteren. Ergens heeft zich een defect voorgedaan in dat wat we voor elkaar waren, alsof een van ons zich niet aan haar deel van de afspraak hield, aan haar kant van het verhaal. Misschien is het probleem wel dat we allebei aan dezelfde kant staan en uitkijken over de leegte. Misschien hongerden we naar dezelfde dingen en verdubbelen wij bij elkaar opgeteld dat gevoel. En misschien is dit het , het gat in het hart ervan, een misvorming waarvan we nooit kunnen herstellen.’
In het boek zien wij ook India door het scherpe oog van de schrijfster, kleurrijk en gedetailleerd.
‘Er loopt een brug met twee rijstroken over de smalle rivier, die overstroomt tijdens de moesson en opdroogt in de zomer. Soms bereikt de stank van de stilstaande poelen het appartement van Ma. Op de oevers verrijzen gebouwen, een combinatie van luxe koopappartementen en vijfsterrenhotels die op hun websites reclame maken voor het uitzicht over het water. De bouwplaatsen worden gescheiden door gigantische reclameborden voor soapseries in het Hindi en crèmes waar je huid lichter van wordt.’
Moeder-dochter relatie is in dit boek op de eerste plaats. Maar ook vergeving en acceptatie zijn belangrijke thema’s.
Creatieve schrijfstijl , prachtige zinnen, veel vergelijkingen, verbeeldingskracht, springen in de tijd. Dat alles maakt van ‘Verbrande suiker’ een goed boek.
‘Er weer passeert de vlieg de deur die wijd openstaat. Ik kijk naar hem en vraag me af of hij de deur überhaupt kan zien, of dat de kaart die hij van dit tijdperk in zijn leventje heeft gemaakt zo hardnekkig is dat de buitenwereld ophoudt te bestaan. Dat hij de weg naar buiten niet ziet. Het enige wat hij weet als hij tegen de spiegel botst, tegen zijn eigen reflectie, is dat er iets ontbreekt, dat er iets mis is.’
Heeft Antara het over haar moeder of over haarzelf?
Avni doshi is een kunstenares en schrijfster. Zij is in Verenigen Staten geboren als een dochter van de immigranten uit India. Haar debuut: ‘Verbrande suiker’ werd in 2020 genomineerd voor Booker Prize.
Stap voor stap ontgrendelt Antara steeds meer details uit het verleden, ook haar eigen geheimen. Er wordt steeds duidelijker wat (of wie) de vrouwen tot een problematische verhouding bracht. Verschillen ze veel van elkaar of juist niet?
‘Praten is nooit gemakkelijk geweest. Net zomin als luisteren. Ergens heeft zich een defect voorgedaan in dat wat we voor elkaar waren, alsof een van ons zich niet aan haar deel van de afspraak hield, aan haar kant van het verhaal. Misschien is het probleem wel dat we allebei aan dezelfde kant staan en uitkijken over de leegte. Misschien hongerden we naar dezelfde dingen en verdubbelen wij bij elkaar opgeteld dat gevoel. En misschien is dit het , het gat in het hart ervan, een misvorming waarvan we nooit kunnen herstellen.’
In het boek zien wij ook India door het scherpe oog van de schrijfster, kleurrijk en gedetailleerd.
‘Er loopt een brug met twee rijstroken over de smalle rivier, die overstroomt tijdens de moesson en opdroogt in de zomer. Soms bereikt de stank van de stilstaande poelen het appartement van Ma. Op de oevers verrijzen gebouwen, een combinatie van luxe koopappartementen en vijfsterrenhotels die op hun websites reclame maken voor het uitzicht over het water. De bouwplaatsen worden gescheiden door gigantische reclameborden voor soapseries in het Hindi en crèmes waar je huid lichter van wordt.’
Moeder-dochter relatie is in dit boek op de eerste plaats. Maar ook vergeving en acceptatie zijn belangrijke thema’s.
Creatieve schrijfstijl , prachtige zinnen, veel vergelijkingen, verbeeldingskracht, springen in de tijd. Dat alles maakt van ‘Verbrande suiker’ een goed boek.
‘Er weer passeert de vlieg de deur die wijd openstaat. Ik kijk naar hem en vraag me af of hij de deur überhaupt kan zien, of dat de kaart die hij van dit tijdperk in zijn leventje heeft gemaakt zo hardnekkig is dat de buitenwereld ophoudt te bestaan. Dat hij de weg naar buiten niet ziet. Het enige wat hij weet als hij tegen de spiegel botst, tegen zijn eigen reflectie, is dat er iets ontbreekt, dat er iets mis is.’
Heeft Antara het over haar moeder of over haarzelf?
Avni doshi is een kunstenares en schrijfster. Zij is in Verenigen Staten geboren als een dochter van de immigranten uit India. Haar debuut: ‘Verbrande suiker’ werd in 2020 genomineerd voor Booker Prize.
3
Reageer op deze recensie