Alles keert terug – voortdurend onder spanning

Alles keert terug is mijn eerste kennismaking met Juan Gómez-Jurado en met de, meest vrouwelijke, hoofdrolspelers in zijn boek. Het was zeker geen tegenvaller. Juan Gómez-Jurado heeft een makkelijke schrijfstijl en gebruikt korte zinnen. Ook zijn de hoofdstukken goed ingedeeld en is het verhaal spannend. Wel vroeg ik mij gaandeweg het boek af waar de lichtpuntjes in de duistere wereld van de drie vriendinnen Aura, Mari Paz en Sere zijn. Ze leven onder de voortdurende dreiging van oude (Ponzano) en nieuwe (Irma Dorr) vijanden en als het ene probleem is opgelost, dient het nieuwe zich alweer aan. Komt er eind aan? Het volgende deel zal dat misschien duidelijk maken.
Het boek is een vervolg op Alles brandt, maar volgens de aantekeningen van de auteur (achterin het boek) komen er ook personages in voor uit eerdere romans. Het boek is goed zelfstandig te lezen, via enkele flashbacks wordt kort uit de doeken gedaan wat er in Alles brandt is gebeurd. Maar achteraf had ik toch liever eerst Alles brandt gelezen, om de hoofdpersonen beter te leren kennen.
In het boek komt een geheim genootschap voor, dat mij deed denken aan Danehof uit de Oxen-reeks van Deense thrillerschrijver Jens Henrik Jensen. Fascinerend hoe ook Jan Gómez-Jurado uitgaat van de enorme macht en invloed van een beperkt aantal rijke mensen in een land, in dit geval Spanje. Zou het echt zo zijn? Of zijn er ook nog andere krachten aan het werk? Als je van dit soort intriges houdt, is het boek een aanrader!
Pluspunten:
- Spannend, veel aktie, vlot geschreven.
- Sprekende afbeeldingen tussen de boekdelen.
- Hoofdrolspelers zijn geen supermensen.
- Tweede, intrigerende verhaallijn (een nooit gepubliceerd manuscript).
Minpunten:
- De sexuele uitspatting ongeveer halverwege het boek voegt niets toe aan het verhaal.
- De duistere kanten van de mens hebben de overhand (veel ellende).