Lezersrecensie
Weglezer
Ik heb dit boek in de ThuisBieb app gelezen.
Het verhaal is een politieroman, het gaat dus over iemand bij de recherche die een misdaad moet oplossen. In dit geval is dat de Amsterdamse politie, het verhaal speelt zich helemaal in Amsterdam af, op plekken die welbekend zijn uit de diverse Nederlandse politieseries (zoals Baantjer).
Het is kennelijk een deel uit een reeks over Anne Kramer, want er wordt verwezen naar eerdere zaken en een aantal losse plotlijnen wordt niet afgerond (het verhaal is wel zelfstandig te lezen, die losse plotdingen komen uit het privé-leven van Anne, zoals de verhouding met haar kinderen en haar huwelijk, die verder niks met de plot hebben te maken).
Er wordt groot drama uit de kast getrokken, want het gaat over vermiste kinderen, die mogelijk verkracht en vermoord zijn. Dat hakt er bij veel lezers gelijk in, want stèl dat het jouw kind zou zijn?! Het drama wordt echter niet invoelbaar gemaakt, veel verder dan algemeenheden over hoe de ouders zich voelen zijn het niet, dat zijn emoties waarvan iedereen zich wel kan voorstellen dat ouders dat hebben als hun kind vermist is.
De focus ligt heel erg op dat drama. Op zich wel jammer, want er worden ook andere zaken aangestipt in het verhaal, en die komen er wat bekaaid vanaf. Zo is er de politieman die iemand doodt, er is sprake van fraude met kopieën, er is een vage pornoboer die mogelijk illegale dingen doet, er lijkt iets van corruptie te zijn in de Amsterdamse gemeenteraad, er is een lijk waarvan de doodsoorzaak niet helemaal helder is en een loslippige vertrouwenspersoon. Daar had ik allemaal wat meer over willen weten. Ja, natuurlijk is dat in het echte leven ondergeschikt aan de opsporing van vermiste kinderen, maar dit is een boek en als de plot met de kinderen is afgerond, dan mogen die losse eindjes nog opgeruimd worden.
Het pluspunt van het boek is natuurlijk dat de auteur blijkbaar zelf bij de recherche heeft gewerkt en je zo een kijkje in de keuken krijgt. Achterin het boek wordt verwezen naar de echte zaak waarop het boek losjes is gebaseerd. De uitleg over het politiewerk is niet te technisch en niet te uitgebreid, waardoor het een waardevolle aanvulling op de plot is.
Een nadeel is dan weer dat de personages nogal stereotyp zijn. Hoe komt het toch dat corpschefs en dergelijke voortdurend hun manschappen wantrouwen en het "van de zaak afhalen" steeds als een zwaard van Damocles boven de plot hangt? We kennen De Cock versus Buitendam, maar in elke TV-serie over de politie lijkt dit aan de orde te zijn. In dit boek komt ook een burgemeester voor die moeilijk loopt te doen. Volgens mij is dat niet op een echte Amsterdamse burgemeester gebaseerd, maar die deed me weer erg denken aan de burgemeester uit de film Amsterdamned.
Zoals het een goede "sterke vrouw" betaamt heeft Anne Kramer problemen in de liefde en heeft ze het een en ander te stellen met haar twee kinderen, die ze alleen moet opvoeden. Dit wordt echter slechts oppervlakkig aangekaart, waardoor deze problematiek en de dilemma's daarbij het personage geen echte diepgang geven.
De afronding van het verhaal over de vermiste kinderen heeft te maken met toeval (in het echt zal dat best zo zijn, maar in een boek komt dat al snel over als de olifant met de lange snuit), en was een en ander gerelateerd aan fouten van de politie, waardoor de zaak niet eerder kon worden opgelost. De afsluitende scène (een na laatste paragraaf) is tamelijk onwerkelijk en ik vraag me daarbij af of er nog een vervolg komt met Anne Kramer.
Ten slotte nog de nevenpersonages Jaap en Dirk. Het schijnt dat het echt bestaande Amsterdamse politiemannen zijn. Ze hebben de rol van Keizer en Prins van de Baantjer-boeken (niet de tv-serie). Helaas werd ik steeds herinnerd aan Jaap en Dirk, doelman, respectievelijk verdediger van F.C. Knudde. Omdat het nevenpersonages zijn, zijn ze weinig gedetailleerd uitgewerkt (overigens verwarrend dat hun achternamen op elkaar lijken waardoor dat ook nietszeggend is), waardoor je veel zelf in moet vullen en dan krijg je dat.
Voor liefhebbers van Baantjer-achtige boeken is dit een goed leesbaar boek, je moet er ook niet teveel van verwachten.
Het verhaal is een politieroman, het gaat dus over iemand bij de recherche die een misdaad moet oplossen. In dit geval is dat de Amsterdamse politie, het verhaal speelt zich helemaal in Amsterdam af, op plekken die welbekend zijn uit de diverse Nederlandse politieseries (zoals Baantjer).
Het is kennelijk een deel uit een reeks over Anne Kramer, want er wordt verwezen naar eerdere zaken en een aantal losse plotlijnen wordt niet afgerond (het verhaal is wel zelfstandig te lezen, die losse plotdingen komen uit het privé-leven van Anne, zoals de verhouding met haar kinderen en haar huwelijk, die verder niks met de plot hebben te maken).
Er wordt groot drama uit de kast getrokken, want het gaat over vermiste kinderen, die mogelijk verkracht en vermoord zijn. Dat hakt er bij veel lezers gelijk in, want stèl dat het jouw kind zou zijn?! Het drama wordt echter niet invoelbaar gemaakt, veel verder dan algemeenheden over hoe de ouders zich voelen zijn het niet, dat zijn emoties waarvan iedereen zich wel kan voorstellen dat ouders dat hebben als hun kind vermist is.
De focus ligt heel erg op dat drama. Op zich wel jammer, want er worden ook andere zaken aangestipt in het verhaal, en die komen er wat bekaaid vanaf. Zo is er de politieman die iemand doodt, er is sprake van fraude met kopieën, er is een vage pornoboer die mogelijk illegale dingen doet, er lijkt iets van corruptie te zijn in de Amsterdamse gemeenteraad, er is een lijk waarvan de doodsoorzaak niet helemaal helder is en een loslippige vertrouwenspersoon. Daar had ik allemaal wat meer over willen weten. Ja, natuurlijk is dat in het echte leven ondergeschikt aan de opsporing van vermiste kinderen, maar dit is een boek en als de plot met de kinderen is afgerond, dan mogen die losse eindjes nog opgeruimd worden.
Het pluspunt van het boek is natuurlijk dat de auteur blijkbaar zelf bij de recherche heeft gewerkt en je zo een kijkje in de keuken krijgt. Achterin het boek wordt verwezen naar de echte zaak waarop het boek losjes is gebaseerd. De uitleg over het politiewerk is niet te technisch en niet te uitgebreid, waardoor het een waardevolle aanvulling op de plot is.
Een nadeel is dan weer dat de personages nogal stereotyp zijn. Hoe komt het toch dat corpschefs en dergelijke voortdurend hun manschappen wantrouwen en het "van de zaak afhalen" steeds als een zwaard van Damocles boven de plot hangt? We kennen De Cock versus Buitendam, maar in elke TV-serie over de politie lijkt dit aan de orde te zijn. In dit boek komt ook een burgemeester voor die moeilijk loopt te doen. Volgens mij is dat niet op een echte Amsterdamse burgemeester gebaseerd, maar die deed me weer erg denken aan de burgemeester uit de film Amsterdamned.
Zoals het een goede "sterke vrouw" betaamt heeft Anne Kramer problemen in de liefde en heeft ze het een en ander te stellen met haar twee kinderen, die ze alleen moet opvoeden. Dit wordt echter slechts oppervlakkig aangekaart, waardoor deze problematiek en de dilemma's daarbij het personage geen echte diepgang geven.
De afronding van het verhaal over de vermiste kinderen heeft te maken met toeval (in het echt zal dat best zo zijn, maar in een boek komt dat al snel over als de olifant met de lange snuit), en was een en ander gerelateerd aan fouten van de politie, waardoor de zaak niet eerder kon worden opgelost. De afsluitende scène (een na laatste paragraaf) is tamelijk onwerkelijk en ik vraag me daarbij af of er nog een vervolg komt met Anne Kramer.
Ten slotte nog de nevenpersonages Jaap en Dirk. Het schijnt dat het echt bestaande Amsterdamse politiemannen zijn. Ze hebben de rol van Keizer en Prins van de Baantjer-boeken (niet de tv-serie). Helaas werd ik steeds herinnerd aan Jaap en Dirk, doelman, respectievelijk verdediger van F.C. Knudde. Omdat het nevenpersonages zijn, zijn ze weinig gedetailleerd uitgewerkt (overigens verwarrend dat hun achternamen op elkaar lijken waardoor dat ook nietszeggend is), waardoor je veel zelf in moet vullen en dan krijg je dat.
Voor liefhebbers van Baantjer-achtige boeken is dit een goed leesbaar boek, je moet er ook niet teveel van verwachten.
1
Reageer op deze recensie