Een oprecht verhaal over de liefde

Arthur Japin is een groot auteur van Nederlandse bodem. Zijn roman Een schitterend gebrek won de Libris Literatuurprijs en kreeg vele lovende reacties. Zo schreef De Groene Amsterdammer dat deze roman 'zo gaaf is als een klassiek gedicht' en het NRC Handelsblad sprak over 'Een superieur literair machtsvertoon'. Het is tijd om uit te zoeken wat deze roman voor de lezer in petto heeft.

In Een schitterend gebrek bekijken we het verhaal van Giamoco Casanova eens van een andere kant: door de ogen van zijn geliefde Lucia, die hem jaren geleden met een gebroken hart achterliet. Lucia heeft dit niet zonder reden gedaan: zij heeft een gebrek. En hoewel Giamoco nooit van dit gebrek heeft geweten, vlucht ze voor hem, zodat hij een betere toekomst kan krijgen.

Lucia gooit hierbij haar eigen, glansrijke toekomst weg. Als Lucia en Giamoco elkaar jaren later toch treffen in Amsterdam, gaat de vrouw nadenken over haar eigen leven en alle liefde die ze ooit heeft gekend en opgegeven.

Het kan niet ontkend worden dat Een schitterend gebrek een tijdloos, klassiek liefdesverhaal is dat op een bijzondere manier verteld wordt. Het taalgebruik is oud. Oubollig zelfs, maar zeer sprekend voor de tijd waarin dit verhaal zich afspeelt (de achttiende eeuw). Deze roman leest alsof de hoofdpersoon zelf bij je in de kamer zit, en het gestaag vertelt vanuit een luie stoel tegenover je. Traag is de roman zeker op momenten, maar er worden geen onzinnige details aangehaald om het verhaal tot leven te weken.

Een schitterend gebrek leeft namelijk van het begin tot het einde. Japin had er makkelijk voor kunnen kiezen een zeer uitgebreid verhaal te vertellen, maar dit laat hij met succes achterwege. We beleven de avonturen van Lucia vanaf haar onbezorgde pubertijd tot aan het bittere en harde einde. Deze roman is er een die een dreiging met zich meedraagt, waardoor je zelfs het nawoord nog tot in detail in je op wilt nemen.

De lezer maakt kennis met de steden zoals deze in de achttiende eeuw waren en de gebruiken van die tijd. Zo leef je mee met een vrouw die zichzelf verkoopt voor geld en een waanzinnig geheim met zich meedraagt. Lucia is als hoofdpersonage geloofwaardig en oprecht. Japin schrijft bijzonder beeldend, en dat resulteert in een prachtige, dichtende, maar ook dromerige stem:

Toen hij met zijn liefde verdween, koesterde ik nog lang de herinnering eraan, terwijl ik al voelde dat ook die mij ging ontglippen. Ik liep rond met de trofee, zoals een kind over het strand loopt met een berg zand in haar armen, even bedroefd om de hoeveelheid die bij elke stap verloren gaat, als trots op het beetje dat zij desondanks heeft weten vast te houden.

Een schitterend gebrek is volmaakt door de eenvoud. Geen onnodige intermezzo's, geen wollig taalgebruik of ellenlange dialogen, maar gewoon een oprecht verhaal over alle kanten van de liefde.