Een aangrijpend liefdesverhaal

Amanda Prowse bracht in 2011 het boek Poppy Day in eigen beheer uit. Het werd een doorslaand succes en al snel kreeg de auteur een contract aangeboden bij de Londense uitgeverij Head of Zeus. Inmiddels is haar debuutroman ook naar het Nederlands vertaald.   

Haar naam is Poppy Day is een roman over liefde, hoop en doorzettingsvermogen. De 22-jarige Poppy Day heeft alles waar ze haar hele leven op hoopte: een geweldige echtgenoot, een vaste baan en een eigen huisje. Hoewel Poppy als kind werd verwaarloosd, haalt ze vanaf haar jonge jaren al haar kracht uit haar partner Martin; ze weet zeker dat ze voor elkaar bestemd zijn. Als Mart het impulsieve besluit neemt om zich te laten omscholen tot militair, zodat Poppy een beter leven krijgt dan ze nu heeft, gaat het al snel verkeerd. Mart wordt uitgezonden naar Afghanistan en Poppy blijft in Engeland achter. Als ze te horen krijgt dat haar man vermist is en niemand iets lijkt te doen, neemt ze het heft in eigen hand.  

Het is ongekend goed hoe Amanda Prowse deze roman heeft vormgegeven. Haar naam is Poppy Day is een loodzwaar verhaal dat prachtig verteld wordt. Het bevat humor, bijtende ironie en emoties die vanuit de tenen van de personages komen. In de kwetsbaarheid van alle personages schuilt enorme oprechtheid, die de lezer meetrekt door een uitzonderlijk goed geschreven verhaal.  

Haar naam is Poppy Day speelt zich af in ongeveer anderhalve maand tijd en de prachtige herinneringen van de personages maken het verhaal zeer levendig. De dagen van Poppy Day zijn moeizaam, maar de manier waarop Poppy denkt, waarop ze zich uit en waarop de vertelstem in het boek is, maakt het ook enigszins luchtig. Amanda Prowse kent haar personages door en door.  

De afwisseling in Haar naam is Poppy Day maakt de lezer nieuwsgierig naar het volgende hoofdstuk. Er wordt verteld vanuit zowel Poppy als haar echtgenoot Martin. Sommige stukken van de roman zijn gruwelijk om te lezen. De situaties, de omgeving, de gedachten en de personages zijn allemaal zo realistisch neergezet, dat het onmogelijk lijkt om je niet te laten inpakken door dit prachtige en onheilspellende verhaal.  

Als lezer bevind je je in een wiebelig vliegtuig zonder licht, waardoor al je zintuigen op scherp gezet worden. De ene keer word je naar rechts geslingerd en dan weer naar links, maar je weet één ding heel zeker: de bestemming zal bereikt worden.  

Maar mocht je denken dat je de bestemming bereikt hebt, berg je dan alvast voor de laatste explosie. De plottwist is ongelooflijk en onverwacht. Het grijp de attentie van de lezer en sleurt hem opnieuw mee het boek in.  

Voor een echte feelgood is Haar naam is Poppy Day op sommige momenten veel te gruwelijk. Er zitten lagen in het boek verstopt die de lezer na die tijd nog steeds doen rillen. Een verhaal om samen met het hoofdpersonage in te verdrinken. Deze roman is een topstuk, origineel en zal je zeker niet snel loslaten.