Ontroerende roman die de lezer als een warm dekentje toedekt

Het seizoen van barre, koude dagen vraagt om idyllische (winter)romans. Chantal van Gastel (1980) kon zich met de komst van haar nieuwste feelgood-roman - in haar toch al uitmuntende repertoire - geen betere timing wensen dan de vooraanstaande wintermaanden. Bestemd voor mij is een hartverwarmend verhaal dat de lezer volledig meevoert naar een besneeuwd vakantiehuis in de bergen.

Van Gastels schrijfstijl is in elk van haar boeken fenomenaal. Ze bezit een soort magische pen waarmee ze de lezer met haar woorden als een soort warm dekentje toedekt. Wanneer Van Gastel begint te schrijven, zuigt het verhaal de lezer helemaal op. Waar ze haar eerdere romans een bijzonder tintje gaf door subtiel te spelen met uitzonderlijke facetten, zo blijft ze met Bestemd voor mij trouw aan de eenvoud van het verhaal. Juist door het klein te houden komt het verhaal op een magische manier tot leven, en is het de vertederende verhaallijn die de lezer enorm raakt.

Bestemd voor mij gaat over Jessica, die samen met haar eeuwenoude vriendinnen een lang weekend in haar familiehuis in de bergen denkt door te brengen. Bij aankomst krijgt het weekend echter een onverwachte wending, als het vakantiehuis nog méér gasten binnen blijkt te hebben. Hiermee wordt Jessica onbedoeld geconfronteerd met onafgesloten ervaringen uit het verleden. Herinneringen aan diepe scheurtjes in de familiebanden en een nare breuk met haar ex worden opgerakeld. Iets waarop Jessica zich verre van voorbereid had met haar komst naar het ooit zo vertrouwde vakantiehuis. 

De vriendengroep is geen onbekende voor de doorgewinterde Van Gastel-lezers: we kennen Jessica, Micky, Hannah en Debbie namelijk al van jaren geleden uit Geknipt voor jou, waarin we Hannah’s verhaal hebben leren kennen. Bestemd voor jou is een afzonderlijke spin-off die prima los van het eerste boek is te lezen, maar waarmee Van Gastel de bekende lezer wél het gevoel geeft herenigd te zijn met eigen vroegere vrienden. Subtiel komen er zelfs ook nóg meer oude bekenden langs in het verhaal, wat de echt trouwe fans een glimlach op het gezicht doet toveren.

Een glimlach die overigens sowieso wel het gehele verhaal op het gezicht van de lezer geplakt zit. Bestemd voor mij voelt als een warme, knusse bijeenkomst met vrienden. De lezer heeft het gevoel zélf in de sneeuw te lopen, de warmte van het vakantiehuis te voelen en de smaak van verse broodjes te proeven. Van Gastel maakt al haar personages integer en oprecht. Zelfs de kleinste rollen komen over als warme persoonlijkheden met een groot hart. Door dichtbij de kern te blijven, is Bestemd voor mij in zijn eenvoud een magisch, vertederend en diepgaand verhaal. Geen grote poespas, gewoon diep ingezoomd op het gevoel van het hart. Een gevoel dat raakt. Een gevoel dat ontroert. Het prachtige einde is er één om met traantjes in de ogen af te sluiten. Van Gastel bewijst hiermee maar weer eens hoe ver zij met kop en schouders uitsteekt in het feelgood-genre.