Tragikomisch verhaal

Julietta Henderson wist met haar debuutroman De goede grap van Norman Foreman een gevoelige snaar te raken. Groetjes, Danny, Hendersons tweede roman, slaat een vergelijkbare toon aan met een eigen, melancholische twist.

Danny Mulberry’s leven is al jaren een puinhoop. De meeste avonden brengt hij door in de kroeg en hij woont in het tuinhuis van zijn beste vriend. Zijn bestaan verandert drastisch wanneer een van zijn dronken stunts de krant haalt en hij onterecht als moderne filosoof wordt bestempeld. Plots ontvangt hij brieven van mensen die denken dat hij daadwerkelijk levenswijsheden bezit. Zijn wereld wordt nog verder op zijn kop gezet als Wolfie, de tienerdochter van zijn zus Lou die hij al zestien jaar niet heeft gezien, hem opzoekt. Lou heeft hulp nodig en Wolfie, die Danny’s foto in de krant zag, besluit dat hij de oplossing is. Danny wordt plots een grote broer, een oom, en een inspiratiebron voor verschillende verloren zielen. De vraag is of hij de man kan worden die zij in hem zien.

Groetjes, Danny vraagt om geduld van de lezer. Het verhaal heeft tijd nodig om op gang te komen, soms zelfs zo lang dat je bijna de neiging hebt om het boek op te geven. Toch groeien de personages langzaam maar zeker aan je, ondanks het melodramatische en soms sombere karakter van het verhaal. Henderson heeft in dit boek weer gekozen voor een cast van complexe, authentieke personages. Danny’s personage is getekend door pijn en verlies, en deze droefgeestige ondertoon trekt de lezer in het verhaal. Danny’s adviezen aan zijn lezers zijn vaak verrassend treffend, vooral gezien hoe chaotisch hij zijn eigen leven leidt. Dit contrast tussen zijn eigen tragische bestaan en de levenslessen die hij deelt, biedt een fascinerende charme aan het verhaal. Net als in haar eerste boek, weet Henderson de emoties van haar personages raak te vatten. De melancholische sfeer wordt gecompenseerd met momenten van droge humor. Ondanks de tragiek, straalt er toch een beetje zon tussen de regels door.

Henderson neemt haar tijd met gedetailleerde dialogen en lange innerlijke monologen, wat de vaart wel een beetje uit het verhaal haalt. Het is een ultieme slow pace roman, waar je als lezer wel van moet houden. Desondanks weet Henderson een verhaal neer te zetten dat uiteindelijk ontroerend is door de oprechte worstelingen en verbindingen tussen haar personages.

Kortom, Groetjes, Danny is een tragikomisch verhaal dat het leven in al zijn facetten probeert te vatten. Hoewel de vaart soms wat inzakt, maakt Henderson dat goed met diepgaande en tedere momenten die de lezer aan het hart gaan. Groetjes, Danny is een ode aan familie en aan tweede kansen.