De perfecte “beach read” voor wie iets meer wil dan alleen een luchtig liefdesavontuur

Wie de naam Emily Henry de afgelopen twee jaar niet voorbij heeft zien komen, heeft onder een steen geleefd. Als YA-auteur was zij al bekend, maar Henry maakte vooral naam en faam met haar ongekend succesvolle feelgood-titels. Het veel bejubelde Beach Read werd al eerder naar het Nederlands vertaald als Stranddagboek en is nu als heruitgave verkrijgbaar met de titel Toen winter zomer werd.

January Andrews is een hopeloze romanticus die vertelt over haar leven alsof ze in haar eigen feelgood romans figureert. Gus (afgekort van Augustus) Everett is een serieus en literair type die gelooft dat ware liefde een sprookje is. Maar January en Gus hebben meer gemeen dan je zou denken. Ze zijn allebei blut. Ze hebben een gigantisch writer's block. En ze moeten een bestseller schrijven voor de zomer voorbij is. Op een avond sluiten ze de weddenschap om elkaars boek schrijven, met het risico dat als ze in elkaars huid kruipen hun leven voorgoed verandert.

De originele uitgave van Toen winter zomer werd is, net als de opvolgende standalone romans van deze auteur, een ware hype op social media. Al snel na het beginnen in dit boek, zal de lezer ook snappen waarom. Henry heeft een heerlijk onderhoudende schrijfstijl dat als een vlijmscherp mes door een pakje boter snijdt. Het is een liefdesverhaal zonder al teveel kleffe clichés. Met een dosis diepgang zonder teveel sentiment. En een chemie die van het papier spat.

De plot van het verhaal is heel leuk gevonden: twee rivaliserende schrijvers die, zonder het zich te beseffen, een hecht verbond sluiten met hun uitdagende weddenschap om elkaars manuscript te schrijven. In totaal tegenovergestelde genres. Zij een pure chicklit-schrijver; hij verkiest duister en literair. Dat ze bij toeval ook in naburige strandhuizen verblijven, maakt de plot compleet. Het ontsluit een onvervalste ‘enemies to lovers’-uitwerking. En ook al is dit recept voor een mierzoete feelgood, aan een behoorlijke dosis diepgang ontbreekt het in dit boek niet. January kampt met onverwerkte emoties rondom het plotselinge overlijden van haar vader, die er een dubbelleven op na bleek te houden. Ook Gus heeft te maken met de demonen uit zijn verleden. De confrontaties met hun emoties geven dit boek net wat extra’s. Zonder het te zwaar te maken, biedt het een fijn tegenwicht tegenover het romantische aspect van het verhaal.

Henry is een ster in het tot leven brengen van haar personages. January en Gus hebben een chemie die van het papier spat. Met prettige dialogen, onderhoudende gebeurtenissen en de nodige (sarcastische) humor, leest dit boek als een trein. De afwisseling tussen feelgood en diepgang is mooi getimed, waardoor het nergens langdradig of eentonig wordt. Toegegeven, Henry had best wat meer spice mogen toevoegen om de haat/liefdeverhouding echt te laten ontvlammen, maar dat doet verder niets af aan de romantiek van het verhaal.

Toen winter zomer werd is alles bij elkaar een warmhartige feelgood. Niet te zoet, niet te zuur. Wat mij betreft een perfecte “beach read” voor wie iets meer wil dan alleen een luchtig liefdesavontuur.