Leuke, zomerse romcom

Katelyn Doyle maakt met Weer zo’n stom liefdesverhaal haar debuut in de wereld van feelgoodromans. Ze zet meteen de toon met een luchtig, humoristisch verhaal dat perfect past in het hedendaagse romcom genre.

Het verhaal draait om Molly Marks, een scenarioschrijfster van romantische komedies. Ondanks haar beroep is ze ervan overtuigd dat romantiek een illusie is. De enige keer dat ze zich liet meeslepen door verliefdheid, was op de middelbare school met haar vriendje Seth. Maar vlak voor hun afstuderen maakte ze abrupt een einde aan de relatie; sindsdien heeft ze hem niet meer gezien.

Aan de andere kant staat Seth Rubinstein, een echtscheidingsadvocaat uit Chicago die paradoxaal genoeg nog steeds gelooft in de ware liefde. Ondanks zijn succes in het ontbinden van huwelijken, blijft hij hopen dat zijn soulmate daar ergens rondloopt.

Als Molly’s vriendinnen haar overhalen om naar hun vijftienjarige middelbare schoolreünie in Florida te gaan, kruisen de paden van de twee opnieuw. Na wat teveel drankjes en een nachtelijke escapade besluiten Molly en Seth een weddenschap aan te gaan: ze moeten het lot van vijf koppels voorspellen voor de volgende reünie. Wie wint, heeft gelijk over de liefde. Het vijfde stel zijn ze zelf.

Het duale perspectief zorgt voor een afwisselende leeservaring, waarbij je als lezer zowel Molly’s cynisme als Seth’s bijna naïeve geloof in ware liefde goed leert kennen en begrijpen. Molly komt soms wat stug over, maar haar groei door het verhaal heen maken haar imperfecties menselijk. Seth, aan de andere kant, is een mix van vastberadenheid en kwetsbaarheid, wat hem tegelijk een naïef als charmant personage maakt. De e-mails die ze uitwisselen zorgen voor een speelse afwisseling tussendoor.

Doyle weet met dit verhaal een goede balans te vinden tussen humor en emotie. Hoewel het verhaal een laagje rauwe gevoelens bevat, gaat het echter nooit zo diep dat het je echt aan het denken zet. Dat is ook niet nodig; dit boek is vooral een feelgood verhaal dat heerlijk wegleest. De schrijfstijl is scherp, soms wat direct, maar altijd onderhoudend. De titel en de opzet van het verhaal steken de draak met de welbekende feelgood formule, maar uiteindelijk roept het boek toch die warme, herkenbare vibes op die bij het genre horen. Ondanks dat sommige stukken wat voorspelbaar en repetitief kunnen aanvoelen, blijft de plot boeiend genoeg om door te lezen.

Kortom, Weer zo’n stom liefdesverhaal is een leuke roman die precies doet wat een feelgood hoort te doen: het brengt een glimlach op je gezicht. Voor liefhebbers van de second chance romance trope is dit boek een aanrader!