Een oorlogsvehaal met een ontroerende bijvoeging

De oorlog hangt als een net om half-Joodse Debra en haar familie heen. Steeds wordt het net verder aangetrokken. Beetje bij beetje wordt hun vrijheid hun afgenomen. Debra raakt haar baan bij de bibliotheek kwijt, ze moet een gele ster op haar kleding dragen en openbare gebouwen zijn niet meer toegankelijk voor haar. Daarbij ziet ze ook dat Joden in haar omgeving een oproep krijgen om in werkkampen te gaan werken. Debra laat het niet zo ver komen en neemt een dapper besluit. Ze gaat op de vlucht en stelt zich veilig in de bossen buiten Rotterdam. Daar ontmoet ze een jonge wolf, die op zijn beurt ook een heel verleden heeft overgehouden aan de oorlog. Het blijkt niet zo maar een ontmoeting. Debra en de wolf ontwikkelen een zeer hechte vriendschap.

Judtih Visser (Rotterdam, 1978) heeft Het meisje met de halve ster opgedeeld in twee delen. Het eerste deel lijkt op een oorlogsverhaal zoals we er al vele kennen. Echter maakt dit het niet minder de moeite waard om te lezen. Visser weet het Rotterdam in de oorlog zeer realistisch te beschrijven en zuigt je als het ware in het wel en wee van de stad en de personages.
Het tweede deel gaat over Debra ‘s onderduikavontuur in de bossen. Dit s een echte aanwinst voor het verhaal. Het zeer bewonderingswaardig (en soms ook ongeloofwaardig) hoe Debra met veel zelfvertrouwen probeert te overleven. Wanneer ze op een gegeven moment een jonge wolf ontmoet, ontstaat er een vriendschap voor het leven. Een vriendschap waarin mens en dier elkaar steeds beter aanvoelen en die je tot tranen kan roeren. Prachtig is om te lezen hoe Visser het personage van de jonge wolf karakter weet weer te geven Het is alleszins overduidelijk dat zij een echter wolfhondliefhebber is.

De holocaust mag nooit vergeten worden. En er mogen dan wel vele oorlogsverhalen geschreven zijn. Het meisje met de halve ster is er niet zo maar een. Met de oorlog op de achtergrond, weet het veerhaal de lezer toch iets bijzonder moois te geven: Een ontroerende vriendschap tussen mens en dier.