Voor de liefhebber van lugubere verhalen

Sara Blædel is voormalig journalist en debuteerde in 2004 met een politieserie rond rechercheur Louise Rick. Drie keer gekozen tot favoriete Deense auteur en met verkochte filmrechten van diverse boeken, is zij in eigen land een van de meest vooraanstaande misdaadauteurs. In 2007 verscheen deel twee, Chatprinses, als eerste in een Nederlandse vertaling. Pas in 2013 bracht de Geus deel zeven, De vergeten zusjes, uit. Het dodenspoor is deel acht uit de serie.

Na haar ziekteverlof ten gevolge van een ernstig schietincident keert Louise Rick, rechercheur bij de politie van Kopenhagen, van haar vakantieadres naar huis. Op haar eerste werkdag krijgt ze meteen te maken met een vermissingszaak. Een vijftienjarige jongen is sinds een aantal weken verdwenen en de zaak is overgeheveld naar haar afdeling. De vermiste jongen blijkt Sune Frandsen te zijn, de zoon van een slager uit het dorp Havslø, waar haar toenmalige vriend Klaus onder vreemde omstandigheden is overleden. De vader van de verdwenen jongen vormt samen met een aantal dorpsgenoten de broederschap van Odinisten, die geloven in de oude natuurgoden. In een open plek in het bos houden zij hun offerceremonies en Sune, die de leeftijd van zestien jaar heeft bereikt, moet worden ingewijd in de gemeenschap. Sune vlucht nog voordat de ceremonie volledig kan worden uitgevoerd en verdwijnt in het bos.
Louise en haar collega Eik gaan op onderzoek uit. Hoe meer Louise ontdekt over deze broederschap, hoe meer ze wordt geconfronteerd met haar eigen verleden. Zal deze zoektocht naar de waarheid ook een deur openen naar de traumatische gebeurtenis uit haar jeugd?

Een thriller met een occulte inslag is op zijn minst interessant. Sara Blædel heeft Het dodenspoor gebaseerd op oude sagen en vertellingen, maar het overgrote deel is fictie. Het verhaal is niet echt horrorachtig maar de offerrituelen die worden uitgevoerd zijn evengoed wreed en gruwelijk. De plot is niet bedoeld om de lezer op een spoor te zetten naar de dader. Vanaf het begin is duidelijk waar het om gaat. Bij stukjes en beetjes laat de auteur zien wie er achter de gemeenschap zitten, wat de grondslag van hun geloof is, welke rituelen zij uitvoeren en waarop hun starre zwijgzaamheid is gebaseerd. De lijn met gebeurtenissen uit het verleden van de politierechercheur is erdoorheen gevlochten, waardoor de zaak vanuit twee kanten wordt belicht. En dan is het best knap om de spanning hoog te houden. De opgevoerde spanning zit vooral in de vragen en onduidelijkheden die de auteur opwerpt, met geen andere bedoeling dan de daders, die al in een vroeg stadium bekend zijn, te ontmaskeren. Pas op het laatst haalt de auteur de hendel over en gebeuren er ineens heel veel dingen tegelijk.

Hier en daar is Het dodenspoor een beetje saai, kabbelt het voort en is soms te voorspelbaar. De schrijfstijl van Blædel is prettig, de beschrijvingen zijn beeldend en de personages zijn levensecht neergezet. Het verhaal is zeker onderhoudend, ondanks het uitblijven van nagelbijtende hoogtepunten. Voor de liefhebber van dit soort lugubere onderwerpen is het boek zeker een aanrader. Het blijft ook een kwestie van smaak. Voor de fans zou het fijn als De Geus zou overwegen ook de overige delen in vertaling uit te brengen.