Adembenemend
Het verhaal begint met een verkrachting in een lieflijk weiland. Wie het slachtoffer was en wie de daad had gepleegd, is een verzwegen onderwerp dat je snel vergeet als je meegesleurd wordt in het heden. Een echtpaar, allebei dominees, wordt vermoord, een Irakese vluchteling is het land binnengesmokkeld en wacht op instructies om iets te doen voordat hij zich definitief kan vestigen. Zijn opdracht blijft lang onduidelijk. In Bangkok ontdekt een jonge Zweedse vrouw dat haar identiteit wordt afgenomen.
Deze schijnbaar losstaande gegevens plaatsen het team van inspecteur Alex Recht voor grote raadselen. In Ongewenst, het debuut van Kristina Ohlsson, werd dit team, dat altijd overleg pleegt in de spreekwoordelijke leeuwenkuil, ruimschoots geïntroduceerd. Net zoals Henning Mankell al deed met Kurt Wallander, kiest de auteur in haar tweede boek voor terugkerende personages die naast hun politiewerk allemaal stoeien met problemen in hun privéleven. Gedoseerd weeft ze het wel en wee van inspecteur Recht, de hoogzwangere Fredrika en de net gescheiden Peder door de gepleegde misdaden waarvoor zij zich gesteld zien. Hoewel er een veelvoud aan personages de revue passeert, iets waar Zweedse auteurs dol op zijn (Camilla Läckberg), blijft de rode draad strak gespannen.
Met de keuze van een alwetende verteller, word je als lezer bij de hand genomen en in staat gesteld het overzicht te behouden. Door het gebruik van cliffhangers, aan het einde van bijna elk hoofdstuk, en verschillende vertelperspectieven is Verzwegen adembenemend. Langzaam wordt de druk opgevoerd als de puzzel in elkaar lijkt te vallen, maar niet eerder dan tegen het einde komt de beloning voor oplettendheid en is de traktatie overweldigend. Verzwegen is geschreven in prachtig proza, met mooi opgebouwde zinnen die een streling zijn voor het oog. Wie van Scandinavische auteurs houdt, zal Ohlsson zeker omarmen, en om met de gedachtegang van rechercheur Peder af te sluiten: Verzwegen is een orgie van losse draadjes en puzzelstukjes.
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Jacqueline Coppens
Gesponsord
Aan het lot kun je niet ontsnappen ... of wel?
Intermezzo is een prachtige roman over broers en geliefden, van dé literaire stem uit Ierland.
Door de late middeleeuwen letterlijk aan te raken blaast Van Loo ons verre verleden meer dan ooit nieuw leven in.
Een ode aan de Hollandse keuken en de smaak van thuis.
Meer dan 200 recepten voor de kerstdagen.
Superdikke editie met 3D-beeld, geuren en vele andere extra's!
Het leukste cadeau voor iedereen: lol verzekerd!
Toine Heijmans neemt zijn lezers mee naar de uiterwaarden, de laatste Nederlandse wildernis.
Een roman over iemand die floreert als onderzoeker, maar zich het comfortabelst voelt als ze zelf in de schaduw blijft
In Lijtje deelt Harmen van Straaten ontroerende, grappige en herkenbare verhalen over zijn dementerende moeder.
De schitterende beelden en poëtische teksten vertellen het verhaal van een bijzondere vriendschap, tussen het meisje en de drie dieren.
Een magisch coming-of-age-verhaal over een jongen die zijn eerste weekend zonder zijn ouders doorbrengt. . . en een leeuw die op hem komt passen.
Een thriller over verloren zielen, familiebanden en dodelijke loyaliteit.
Deze nieuwe fase kan er een zijn van vreugde, vervulling en verdieping.
De Gouden Griffel-winnaar in een luxe uitgave!
De auteur van Het meisje in de trein is terug! Ligt de waarheid op het eiland begraven?
Kenia, 1926. De jonge Ivy staat voor grote uitdagingen. Ondertussen is Ranjana, een jonge Indiase vrouw, op de vlucht.
Een nieuwe, inclusieve geschiedenis van het vroegst bewoonde continent van de wereld.
Een prachtig overzicht van de liefdespoëzie, van de vroege middeleeuwen tot nu
Hoe kunnen we ons een weg banen door dit alles?
Drie jaar geleden overleed haar beste vriendin, en sindsdien staat Erins leven stil.
Kenia, 1910. Als de jonge Ivory meereist met haar vader op safari, wordt ze onmiddellijk verliefd op het land en de natuur
