Lezersrecensie
Prima moordmysterie op Sardinië met diepe historische wortels.
Moreno Barrali, hoofdinspecteur van de staatspolitie krijgt van de oncoloog te horen dat de bestralingen niet geholpen hebben. Hij moet inspecteur Mara Rais bellen en de cold cases overdragen. Met de figuur van Mara Rais introduceert de auteur een recalcitrante figuur die niet voor niets is overgeplaatst naar Sardinië. Het zelfde geldt voor Eva Croce. Beide dames kunnen slecht met elkaar overweg.
Tegen de achtergrond van een mystiek en mysterieus Sardinië komen twee verhaallijnen naar boven drijven. Barrali zoekt al tientallen jaren naar een oplossing voor de moorden uit 1975 en 1986, moorden die gepleegd werden op Allerzielen, in de buurt van de Heilige Bronnen. Recent is er weer een meisje ontvoerd. Haar medische toestand laat absoluut niet toe dat zij lang ongevonden kan blijven.
De zoektocht naar de daders van de moorden en de ontvoering wordt meer en meer een kapstok voor beschouwingen over de oeroude gemeenschappen en dezelver gebruiken. Bij voorbeeld de uitleg die wordt gegeven aan de gebruiken van het Sardijnse carnaval, de verheerlijking van de stier, symbool van kracht, vitaliteit en vruchtbaarheid. En ten slotte, vroeger, uitmondend in mensenoffers, om de verbinding te kunnen maken met de godheid. In de ogen van de moderne, westerse mens een hoop onzin, maar de auteur maakt er een boeiend verhaal van.
Het boek eist aandacht van de lezer. Die wordt daarvoor beloond met een gedetailleerd verhaal van 470 bladzijden. Het doet in de verte denken aan de Witte Stad trilogie van Eva Garcia Saenz de Urturi. Goede spanningsopbouw, mysterie, cultuur en geschiedenis met bizarre moorden in de setting van een onbekende cultuur op een relatief onbekend eiland. Het einde is verrassend.
Tegen de achtergrond van een mystiek en mysterieus Sardinië komen twee verhaallijnen naar boven drijven. Barrali zoekt al tientallen jaren naar een oplossing voor de moorden uit 1975 en 1986, moorden die gepleegd werden op Allerzielen, in de buurt van de Heilige Bronnen. Recent is er weer een meisje ontvoerd. Haar medische toestand laat absoluut niet toe dat zij lang ongevonden kan blijven.
De zoektocht naar de daders van de moorden en de ontvoering wordt meer en meer een kapstok voor beschouwingen over de oeroude gemeenschappen en dezelver gebruiken. Bij voorbeeld de uitleg die wordt gegeven aan de gebruiken van het Sardijnse carnaval, de verheerlijking van de stier, symbool van kracht, vitaliteit en vruchtbaarheid. En ten slotte, vroeger, uitmondend in mensenoffers, om de verbinding te kunnen maken met de godheid. In de ogen van de moderne, westerse mens een hoop onzin, maar de auteur maakt er een boeiend verhaal van.
Het boek eist aandacht van de lezer. Die wordt daarvoor beloond met een gedetailleerd verhaal van 470 bladzijden. Het doet in de verte denken aan de Witte Stad trilogie van Eva Garcia Saenz de Urturi. Goede spanningsopbouw, mysterie, cultuur en geschiedenis met bizarre moorden in de setting van een onbekende cultuur op een relatief onbekend eiland. Het einde is verrassend.
1
Reageer op deze recensie