Lezersrecensie
De verwarde wereld van een seriemoordenaar.
Een thriller in de Nederlandse taal met een Engelse titel er boven, het moet niet veel gekker worden in het thrillercircus.
Trouwens dat kan ook gezegd worden van deze thriller.
Paul Cleave kennen we wel. Middelmatige tot goede titels.
Dit keer is het toch iets anders. Een verhaal over een schlemiel van een schoonmaker , Joe genaamd, met beperkte vermogens die onopvallend zijn werkzaamheden verricht op een politiebureau in Nieuw-Zeeland. Met een wispelturige, veelal chagrijnige moeder, die hij elke dag , behalve zondag, een bezoek brengt.
En natuurlijk Sally, zijn bezorgde, diep gelovige collega, die verliefd op hem is en dikwijls een extra lunch voor hem meebrengt die ze dan samen aan de rivieroever verorberen. Een idyllische omgeving met merkwaardige impulsen, die na werktijd regelmatig tevoorschijn komen.
Maar schijn bedriegt. Een massamoordenaar, een wolf tussen de schapen zogezegd. Nou zijn die rechercheurs bepaald geen zachte eitjes en zeker geen schapen, maar ze worden toch ruimschoots overtroffen door de moordenaar(s) uit de Christchurch Carver-zaak. Korte hoofdstukjes, dat is in de mode, veelvuldige scènewisseling derhalve, korte zinnen. Maar het boek is ook en vooral zo lezenswaardig vanwege het grote aantal one liners.
Kern van het boek: Joe heeft een fictieve wereld gecreëerd om zijn moeder gelukkig te houden. En dat kost een hoop kruim.
Het padvindersmotto. Wees voorbereid. Ik weet niet of dat wel klopt, mijn jeugd heeft nooit bij de welpen gelegen. Maar er zit natuurlijk wel wat in, Joe de carver doet zijn best.
Mannen kunnen niet inpakken, zegt Joe. Een boude bewering, hij heeft nog nooit mijn surprises gezien. Maar goed , hij bedoelt natuurlijk iets anders. Ik houd me maar van de domme, anders krijg ik straks weer een narrige opmerking van een nauwgezette lezer.
Conclusie.
De thriller wijkt duidelijk af van het gebruikelijke stramien. Eerst en vooral door de persoon van de hoofdrolspeler. Maar er lopen meer verknipte of liever gezegd personen met afwijkend gedrag in het boek rond. De hele setting doet trouwens abject aan. Maar misschien ligt dat aan mij. Een intense noir-thriller die doet denk aan Hannibal Lector, heb ik achteraf ergens gelezen. Noir zeker, maar slechts in verste verte iets te maken hebbend met deze seriemoordenaar.
The cleaner is een luchthartige, minder serieuze en bij tijd en wijle humoristische thriller, die speelt in een gekke, verwarde wereld, de wereld van Joe. Met een dreigende ondertoon: warme nachten met een volle maan, dat zijn de perfecte avonden voor romantiek en de dood. Edoch, ook het gevaar van het verlies van bepaalde lichaamsdelen, van essentieel belang voor het in stand houden van het menselijk ras, ligt op de loer. Hoe het allemaal precies in elkaar zit, gelieve u zelf uit te zoeken.
Trouwens dat kan ook gezegd worden van deze thriller.
Paul Cleave kennen we wel. Middelmatige tot goede titels.
Dit keer is het toch iets anders. Een verhaal over een schlemiel van een schoonmaker , Joe genaamd, met beperkte vermogens die onopvallend zijn werkzaamheden verricht op een politiebureau in Nieuw-Zeeland. Met een wispelturige, veelal chagrijnige moeder, die hij elke dag , behalve zondag, een bezoek brengt.
En natuurlijk Sally, zijn bezorgde, diep gelovige collega, die verliefd op hem is en dikwijls een extra lunch voor hem meebrengt die ze dan samen aan de rivieroever verorberen. Een idyllische omgeving met merkwaardige impulsen, die na werktijd regelmatig tevoorschijn komen.
Maar schijn bedriegt. Een massamoordenaar, een wolf tussen de schapen zogezegd. Nou zijn die rechercheurs bepaald geen zachte eitjes en zeker geen schapen, maar ze worden toch ruimschoots overtroffen door de moordenaar(s) uit de Christchurch Carver-zaak. Korte hoofdstukjes, dat is in de mode, veelvuldige scènewisseling derhalve, korte zinnen. Maar het boek is ook en vooral zo lezenswaardig vanwege het grote aantal one liners.
Kern van het boek: Joe heeft een fictieve wereld gecreëerd om zijn moeder gelukkig te houden. En dat kost een hoop kruim.
Het padvindersmotto. Wees voorbereid. Ik weet niet of dat wel klopt, mijn jeugd heeft nooit bij de welpen gelegen. Maar er zit natuurlijk wel wat in, Joe de carver doet zijn best.
Mannen kunnen niet inpakken, zegt Joe. Een boude bewering, hij heeft nog nooit mijn surprises gezien. Maar goed , hij bedoelt natuurlijk iets anders. Ik houd me maar van de domme, anders krijg ik straks weer een narrige opmerking van een nauwgezette lezer.
Conclusie.
De thriller wijkt duidelijk af van het gebruikelijke stramien. Eerst en vooral door de persoon van de hoofdrolspeler. Maar er lopen meer verknipte of liever gezegd personen met afwijkend gedrag in het boek rond. De hele setting doet trouwens abject aan. Maar misschien ligt dat aan mij. Een intense noir-thriller die doet denk aan Hannibal Lector, heb ik achteraf ergens gelezen. Noir zeker, maar slechts in verste verte iets te maken hebbend met deze seriemoordenaar.
The cleaner is een luchthartige, minder serieuze en bij tijd en wijle humoristische thriller, die speelt in een gekke, verwarde wereld, de wereld van Joe. Met een dreigende ondertoon: warme nachten met een volle maan, dat zijn de perfecte avonden voor romantiek en de dood. Edoch, ook het gevaar van het verlies van bepaalde lichaamsdelen, van essentieel belang voor het in stand houden van het menselijk ras, ligt op de loer. Hoe het allemaal precies in elkaar zit, gelieve u zelf uit te zoeken.
2
Reageer op deze recensie