Een schizofreen boek. Er is een deel 1 en deel 2.

Op de laatste bladzijde staat: de filmrechten zijn nog te koop. Wat een afknapper dacht ik maar het zegt alles over deze man en zijn vermoeiende relatie met zijn vrouw.
Deel 2 deed mij vaak denken aan wat vrouwelijke kennissen soms zeggen na een mislukte date: het was weer zo’n man met een boot in de jachthaven.
Teveel geld, teveel tijd en erg tevreden met zichzelf maar eigenlijk niets te melden.
Zijn auto wordt het hele boek door blue stallion genoemd. Terwijl de schrijver continu met creatieve metaforen komt, wordt deze continue benaming wel heel flauw.
Een tweede huis in Italië wordt continu geroemd als zijnde een walhalla, maar als er ook nog een camper is aangeschaft is dat een welkome afwisseling van de voorspelbare vakanties in Italië.
Zo schizofreen is ook het boek.
Deel 2 verliest zich in een onsamenhangend relaas over therapieën, retraites en onnoemelijk veel tijd om te hoppen van de ene naar de andere kuuroord. En van zijn vrouw van wie niet duidelijk wordt wat ze nou eigenlijk wil. Ik heb hele bladzijden maar overgeslagen.
Wel uitgelezen omdat deel 1 ijzersterk is. Goed beschreven zijn zoektocht in het leven, zijn moeizame relatie met adoptieouders en als apotheose zijn ontmoeting met zijn biologische moeder. Ik leefde helemaal mee en verslond het boek.
Daarna dus doorgeworsteld tot het einde.
O ja, vertalingen van het boek komen er ook in het Engels en Italiaans, wist ie al te melden op de laatste bladzijde.
Ik heb het gevoel dat nog niet alle therapieën bij de schrijver zijn aangeslagen.