Brandoffer

Namens VrouwenThrillers las ik ‘Brandoffer’. Deze recensie verscheen dan ook oorspronkelijk ook Vrouwenthrillers.nl.
Bedankt, ook aan Luitingh Sijthoff voor het recensie-exemplaar.

Washington Poe heeft zich niet populair gemaakt bij het National Crime Agency, zijn vroegere werkgever. Toch lijkt hij de aangewezen persoon om aan hun nieuwe spraakmakende zaak te werken. Zijn naam zal namelijk niet voor niets in het lijk van één van de slachtoffers gekerfd zijn.

Het verhaal wordt direct heel erg breed uiteengezet. Niet alleen wordt de zaak uitvoerig besproken, met alle lugubere details van dien, ook wordt Poe ontzettend goed neergezet. Zowel zijn persoonlijkheid als zijn professionele carrière worden uit de doeken gedaan. Ondanks dat het verhaal erg uitweidt, leest het erg rap door. De gebeurtenissen volgen elkaar snel op en Craven weet elk hoofdstuk zo te laten eindigen dat de drang om verder te lezen hoog blijft. Niet alleen de zaak blijkt ontzettend interessant, ook hoofdpersonage Poe is een personage dat men graag leert kennen. Het is duidelijk dat er meer onder de oppervlakte schuilt als het op hem aankomt en dat in combinatie met zijn sterke drang voor gerechtigheid, zorgt voor een waanzinnige combinatie.

Brandoffer is een verhaal dat de lezer laat meespeuren, maar meer dan eens op een verkeerd spoor zal brengen. Zoals gezegd gaat het verhaal diep, veel dieper dan gedacht. Het maakt dat Brandoffer een verhaal is dat zijn spanning constant op peil houdt en geen enkel moment saai of langdradig wordt. Het bevat alle ingrediënten voor een knaller van een thriller. Dat het verhaal nog lang niet uit is, wat Washington Poe betreft, maakt dit eerste deel van de serie meer dan duidelijk.