de moeite waard

Bedankt uitgeverij Ellessy en Sophie Ester voor het toesturen van dit recensie-exemplaar.

Het verhaal begint meteen erg spannend als een agent en zijn vrouw vermoord worden en hun kinderen in het WitSec-programma komen.
Ook zij zijn hun leven niet meer zeker, omdat vermoed wordt dat tenminste een van hen gehoord heeft waar hun vaders laatste telefoontje over ging.
Dat de gezochte crimineel Robert Dayle erachter zit wordt al snel duidelijk, maar het waarom naar de aanslag blijft heel lang de grote vraag.

Van begin tot eind wordt uit de doeken gedaan hoe het de kinderen vergaan is nadat ze in het WitSec terecht kwamen, en wel op een aparte wijze.
Zusje Carol heeft namelijk besloten een boek te schrijven over hun tumultueuze leven en via deze weg lezen wij dan ook hun levensverhaal.
Hoewel de spanning er gelijk in zit en ook de manier van vertellen leuk gedaan is, is het moeilijk om echt in het verhaal te komen. De schrijfstijl pakt me niet echt.
De zinnen lijken niet altijd lekker door te lopen en hier en daar komt een foutje de hoek om kijken. Het vloeit niet lekker door waardoor ik meer dan eens het boek aan de kant leg om het daarna toch weer op te pakken omdat de verhaallijn me wel degelijk bezig houdt.
Want ook binnen de WitSec blijken de kinderen niet veilig en ook naarmate de tijd verstrijkt blijkt het gevaar nog steeds op de loer te liggen.

Hoe verder het verhaal vordert hoe verder het me meetrekt en ik er echt achter wil komen hoe het verder gaat en nog belangrijker: wie Robert Dayle is en waarom hij nog steeds achter de kinderen aan zit.
Gaandeweg leren we eerst iedereen één voor één kennen. Elk hoofdstuk is gewijd aan het leven van een van hen en zo krijgen we een heel breed beeld van hoe het iedereen vergaan is. Het is leuk om ze allemaal te leren kennen en te zien dat hun band, ondanks alles, nog steeds heel sterk is.
Toch gaan er ook veel geheimen schuil in hun levens. Niet alleen doordat ze tegen bijna niemand echt eerlijk kunnen zijn over wie ze daadwerkelijk zijn, maar ook onderling wordt er veel niet uitgesproken. Allemaal onder het mom van: Safety first, maar er wordt reikhalzend uitgekeken naar het moment waarop alles zal uitkomen.
Sophie Ester heeft stuk voor stuk sterke personages neergezet, maar ze is ook zeker hun menselijke en gevoelige kant niet vergeten.

Ommekeer is echt een verhaal waarbij je geen idee hebt hoe dit af zal gaan lopen. Welke kant draait het uit en komt wel echt alles goed? Het is zeker de moeite waard om doorheen te worstelen want het plot blijkt heel diep te gaan. Er is dus niet alleen sprake van veel actie en spanning, maar er komt zeker ook een stukje psychologie bij kijken.
Ondanks dat ik er echt even in moest komen en heel erg moest wennen aan de schrijfstijl ben ik blij dat ik doorgelezen heb en het begin van deze interessante serie heb mogen ontdekken.
Ik kijk uit naar het tweede deel!