Gedurfd genreoverschrijdend debuut

Tim Lommerse is een jonge debutant die nog geen jaar geleden is afgestudeerd in de richting Research Master Literature. Dat hij de nodige theoretische bagage heeft wordt wel duidelijk uit zijn debuut, Het Lucifer dilemma, waarmee hij gelijk maar de stap naar de praktijk gezet.

Hoofdpersoon in Het Lucifer dilemma is Oskàr, een man die rondloopt met vragen en wraakgevoelens sinds zijn vrouw is vermoord en waarbij tegelijkertijd zijn zoon spoorloos is verdwenen. Het heeft hem in een situatie doen belanden die hij aanvankelijk niet zo goed begrijpt. Hij is een pion geworden in een spel van hogere machten. Als pion voert hij opdrachten uit die hem dichter bij zijn doelen moeten brengen, zo is hem beloofd. Dat dat ten koste gaat van mensenlevens neemt hij op de koop toe, het doel heiligt de middelen.

Als hij slaagt voor zijn laatste vuurproef, een opdracht met een onduidelijk doel, wordt hem duidelijk gemaakt dat zijn beproevingen een bijzondere achtergrond hebben. Hij is door Lucifer uitverkoren als diens vertegenwoordiger op Aarde, maar hij moest eerst nog wel even laten zien dat hij die positie verdient. Als uitverkorene is hij de opvolger van Judas. Oskàr krijgt de kans om als Aards vertegenwoordiger van Lucifer fouten te herstellen die in het verleden uit diens naam zijn gemaakt. Maar moet hij dat wel willen? En wie moet hij vertrouwen om het antwoord op dat voorgeschotelde dilemma te krijgen?

Het Lucifer dilemma is een boek dat niet makkelijk in een hokje is te stoppen. Het is een roman met religieuze ingrediënten en personen zoals Lucifer en Judas en anderen. Het heeft elementen van een thriller, zoals moord en de behoefte aan wraak. Het bevat magie en bovennatuurlijke zaken zoals het gebruik van Aether en de aanwezigheid van een vierde dimensie. Genreoverschrijdend is het daarmee in ieder geval, voor een debutant is dat behoorlijk gewaagd. Tim Lommerse heeft duidelijk niet gekozen voor de veilige begrenzing van een bepaald genre.

Het risico dat een schrijver zich daaraan vertilt is groot. Is dat ook gebeurd in Het Lucifer dilemma? Een eenduidig antwoord is daarop niet te geven. Enerzijds is het bijzonder inventief, goed uitgedacht en vernieuwend en geschreven in een vlotte stijl die op onderdelen nog wat onrijp overkomt. Anderzijds is het een verhaal dat veel lijnen kent tussen personen en gebeurtenissen. Deze personen en gebeurtenissen worden keurig benoemd maar met te weinig context. Bijvoorbeeld: de moord op de vrouw van Oskàr en de verdwijning van diens zoon zijn uiteraard zeer ingrijpend, maar er is weinig voorgeschiedenis die duidelijk maakt hoe de band tussen hen was en hoe diep hun liefde. Als lezer wordt het je wel verteld en je moet dan ook maar aannemen dat het zo is. Door die beperkte context blijven de lijnen nogal dun en dreigen die gedurende lezing vrij snel te vervagen, iets wat mede in de hand wordt gewerkt door de wisselingen in perspectief en de telkens wisselende inzichten.

De af en toe onrustige bladspiegel helpt daarbij ook niet, de aandacht wordt daardoor soms onnodig van het verhaal afgeleid. Het Lucifer dilemma is mede daardoor geen eenvoudig boek, je moet het hoofd er goed bij houden, maar een lezer mag best worden uitgedaagd.

Het Lucifer dilemma is een interessant debuut van een auteur die niet wegloopt voor moeilijke keuzes. Het is te hopen dat Tim Lommerse de gelegenheid krijgt om zijn, onmiskenbaar aanwezige, talent verder te laten rijpen. Het is hoe dan ook een auteur die het volgen zeker waard is.