Geslaagd boek over de invloed van licht op ons welzijn

Gemma Venhuizen is afgestudeerd fysisch geograaf en als freelance wetenschapsjournalist verbonden aan o.a. nrc.next en Vroege Vogels. In haar vierde boek stelt ze zich de hamvraag: wat doet het licht met ons? Om deze vraag te beantwoorden heeft ze niet alleen gesproken met experts maar ook met betrokkenen die letterlijk ziek worden van het licht. Uit alles blijkt de nuchtere wetenschapper in Venhuizen die sceptisch is op alles waarvoor geen wetenschappelijk bewijs is geleverd (zoals het ‘regenboogdieet’ of de ‘wifi-allergie’). Daarnaast heeft haar schrijfstijl ook de nodige droge humor. Zo herkent ze bij zichzelf dat ze in een ‘winterdip’ zit, niet alleen aan ‘…een continue verlangen naar chocolade,’ maar ook omdat ze meer ‘…zin heeft in Netflix dan in seks.’  

De vraag die ze zich heeft gesteld kan breed beantwoord worden, want licht blijkt op vele factoren invloed te hebben. Daarom heeft ze gekozen voor 12 hoofdstukken die verwijzen naar een maand van het jaar en krijgt iedere maand zijn eigen onderwerp. Zo gaat ‘januari’ over de geboorte van het licht en ‘juni’ over het licht en voeding. Het ‘licht’ is ook echt zichtbaar in het boek doordat de hoofdstukpagina’s gekleurd zijn naar de duur van het zonlicht in de betreffende maand. ‘Januari’ is daarom zwart en oplopend naar ‘juli’ worden de hoofdstukpagina’s steeds lichter waarna ze weer langzaam van wit naar zwart (‘december’) gaan. Leuk bedacht.  

In het begin wordt van de lezer wel het nodige doorzettingsvermogen vereist. Met name de eerste hoofdstukken zijn erg wetenschappelijk met veel termen en lange theoretische achtergronden. Bovendien is het onderwerp ‘licht’ breed en kan er dus per onderwerp veel worden verteld. Dit geeft de lezer soms het gevoel dat er een opsomming gelezen wordt. Venhuizen is echter een ervaren schrijfster en weet dit gevoel op de juiste momenten weer te doorbreken. Niet alleen met leuke anekdotes zoals die over de ‘pratende poppen’ van Edisson, maar zo begint ze ook ieder hoofdstuk met een soort van ‘per seconde wijzer-intro’ waarbij een persoonlijke ervaring de opstap is naar het hoofdonderwerp.

Bovendien pikt de lezer voldoende wetenswaardigheden mee, zoals het bewijs dat worteltjes echt goed zijn voor de ogen door de vitamine A die het nachtzicht verbetert. Naast het theoretisch kader is er voldoende ruimte voor persoonlijke verhalen. Ontroerend zijn gesprekken met mensen die lijden aan EPP. Dit is een erfelijke stofwisselingsziekte waarbij mensen allergisch reageren op zonlicht en in sommige gevallen zelfs op kunstlicht. Deze verhalen worden extra treurig als je leest dat in de meeste gevallen geen vergoeding voor behandelingen kunnen worden gedeclareerd om de ‘simpele’ reden dat het ‘niet levensbedreigend’ is.  

Kortom, een geslaagd boek met een goede mix van interessante kennis over en persoonlijke ervaringen met het licht.