Lezersrecensie
Fluwelige blubber
De roman opent met een kort hoofdstuk waarin Rivka alleen en verlaten is. Daarna volgt wat daaraan vooraf is gegaan. De lezer weet dat het verhaal zal gaan over de de breuk tussen Rivka en Esse. (Het blijkt ook al uit de flaptekst.)
Nina Polak schetst haarscherp de scenes uit het verleden waaruit de verschillen blijken tussen Rivka en Esse, zoals de uitgemergelde moeder van Rivka die leeft van kunst in het Haagse en hun beider getormenteerde vaders. Ondanks de verschillen is de de relatie geloofwaardg en aangenaam liefdevol.
De succesvolle Eva is de verleidelijke stoorzender, die zowel(!) Rivka als Esse aan het wankelen brengt. Polak bouwt de wedijver zorgvuldig op. Alle scenes doen er toe. Geen geneuzel in deze roman.
Als Esse en Rivka gaan zwemmen in open water wordt de tegenstelling zo weergegeven:
(Esse) "Troebel groen was het water; ze moest door weerzin heen om naar de bodem te duiken - twee grote slagen - waar ze de fluwelige blubber tussen haar vingers voelde en weer opdook. De uitdaging stamde uit haar kindertijd: als ze kon, zou ze de bodem raken."
(Fluwelige blubber! Geweldigde woordkeus, want zo voelt die blubber.)
Rivka is direct bang want ze is Esse even kwijt en ze houdt niet van water. Toch laat ze zich overhalen ook het water in te komen.
"Zo kwam ze op Esse af zwemmen met die stram gestrekte nek, verbaasd, tegen wil en dank genietend van de verkoeling."
Er volgt een korte erotische scene in het water, waarbij Polak ook het woord 'geklungel' gebruikt wat het wel zo echt maakt. (Wat een verschil met Sally Rooney die ik hiervooor las.)
En dan volgt deze overpeinzing:
"Soms moest Esse zichzelf ervan gewissen dat ze recht had op dit lijf - het sidderde niet meer vanzelfsprekend van genot als ze haar handen eroverheen liet glijden. Ze vroeg zich zich steeds vaker af of ze een leven lang alleen met Rivka zou vrijen, kon vrijen."
Als ze weer uit het water zijn komt Eva letterlijk aanzeilen. De driehoek komt volledig op scherp te staan. De roman verslapt niet. De diverse verhaallijnen, ook met een aantal andere personages, worden alle uitgewerkt. Dit is een roman over relaties en de ongrijpbaarheid van ambitie - en uiteindelijk ook een roman over compassie.
Uitgeverij Prometheus met een originele omslag van Loes Faber .
Nina Polak schetst haarscherp de scenes uit het verleden waaruit de verschillen blijken tussen Rivka en Esse, zoals de uitgemergelde moeder van Rivka die leeft van kunst in het Haagse en hun beider getormenteerde vaders. Ondanks de verschillen is de de relatie geloofwaardg en aangenaam liefdevol.
De succesvolle Eva is de verleidelijke stoorzender, die zowel(!) Rivka als Esse aan het wankelen brengt. Polak bouwt de wedijver zorgvuldig op. Alle scenes doen er toe. Geen geneuzel in deze roman.
Als Esse en Rivka gaan zwemmen in open water wordt de tegenstelling zo weergegeven:
(Esse) "Troebel groen was het water; ze moest door weerzin heen om naar de bodem te duiken - twee grote slagen - waar ze de fluwelige blubber tussen haar vingers voelde en weer opdook. De uitdaging stamde uit haar kindertijd: als ze kon, zou ze de bodem raken."
(Fluwelige blubber! Geweldigde woordkeus, want zo voelt die blubber.)
Rivka is direct bang want ze is Esse even kwijt en ze houdt niet van water. Toch laat ze zich overhalen ook het water in te komen.
"Zo kwam ze op Esse af zwemmen met die stram gestrekte nek, verbaasd, tegen wil en dank genietend van de verkoeling."
Er volgt een korte erotische scene in het water, waarbij Polak ook het woord 'geklungel' gebruikt wat het wel zo echt maakt. (Wat een verschil met Sally Rooney die ik hiervooor las.)
En dan volgt deze overpeinzing:
"Soms moest Esse zichzelf ervan gewissen dat ze recht had op dit lijf - het sidderde niet meer vanzelfsprekend van genot als ze haar handen eroverheen liet glijden. Ze vroeg zich zich steeds vaker af of ze een leven lang alleen met Rivka zou vrijen, kon vrijen."
Als ze weer uit het water zijn komt Eva letterlijk aanzeilen. De driehoek komt volledig op scherp te staan. De roman verslapt niet. De diverse verhaallijnen, ook met een aantal andere personages, worden alle uitgewerkt. Dit is een roman over relaties en de ongrijpbaarheid van ambitie - en uiteindelijk ook een roman over compassie.
Uitgeverij Prometheus met een originele omslag van Loes Faber .
4
Reageer op deze recensie