Hedendaags en ouderwets
Rooney schetst het leven van vier jonge mensen. De verschillen tussen de personages laat Rooney goed zien door hun bezigheden naast elkaar te tonen: succesvol schrijfster Alice, magazijn medewerker Felix, medewerkster literair tijdschrift Eileen en politiek medewerker Simon.
Zo vraagt Felix aan Eileen hoe het tijdschrift kan bestaan als het niet winstgevend is. Eileen bekent dat ze draaien op subsidie. Dus de belastingbetaler betaalt een tijdschrif dat niet zijn interesse heeft concludeert Felix.
Felix is de (volkse) wijsneus en houdt de anderen steeds een spiegel voor. Rooney neemt lang de tijd om de intrige tussen de vier op te zetten. Misschien is die lengte nodig om hun keuzes geloofwaardig te maken. De aandacht van deze lezer verslapte echter wel zo halverwege, met name omdat Rooney de lezer voortdurend weinig specifieke details geeft die niet gebonden zijn aan een bepaald personage.
Citaat: "Toen haar telefoon begon te rinkelen, pakte ze hem uit haar zak en keek op het schermpje. Het was haar moeder. Ze nam op en nadat ze elkaar hadden begroet zei ze: Zeg, ik sta hier midden in de stad op de bus te wachten, kan ik je anders later even terugbellen?"
En een zin later vindt het gesprek inderdaad plaats. Eileen stond hier al een alinea op de bus te wachten met details over het verkeer en over de kleding van andere wachtenden. Dit soort loze scenes is een keer leuk, maar Rooney doet het zo vaak dat het lijkt op pagina's vullen.
Uiteindelijk wist de roman mij wel te raken met de ontknoping van de intrige. Rooney werkt, uiteindelijk, de karakters mooi uit.
Opvallend zijn een aantal erotische scenes die volledig lieflijk en naar wens zijn voor de deelnemers, inclusief wederzijds uitgesproken toestemming. Rooney wilde duidelijk binnen een vastomlijnd kader blijven. Dit is prima, maar de vraag is dan wat die scenes toevoegen aan de ontwikkeling van het verhaal als iedereen zich voorbeeldig gedraagt.
Al met al een leesbare roman die een hedendaags tijdsbeeld geeft en tegelijk laat zien dat we weinig verschillen van voorgaande generaties.
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Jan P Meijers
Gesponsord
Aan het lot kun je niet ontsnappen ... of wel?
Intermezzo is een prachtige roman over broers en geliefden, van dé literaire stem uit Ierland.
Door de late middeleeuwen letterlijk aan te raken blaast Van Loo ons verre verleden meer dan ooit nieuw leven in.
Een ode aan de Hollandse keuken en de smaak van thuis.
Meer dan 200 recepten voor de kerstdagen.
Superdikke editie met 3D-beeld, geuren en vele andere extra's!
Het leukste cadeau voor iedereen: lol verzekerd!
Toine Heijmans neemt zijn lezers mee naar de uiterwaarden, de laatste Nederlandse wildernis.
Een roman over iemand die floreert als onderzoeker, maar zich het comfortabelst voelt als ze zelf in de schaduw blijft
In Lijtje deelt Harmen van Straaten ontroerende, grappige en herkenbare verhalen over zijn dementerende moeder.
De schitterende beelden en poëtische teksten vertellen het verhaal van een bijzondere vriendschap, tussen het meisje en de drie dieren.
Een magisch coming-of-age-verhaal over een jongen die zijn eerste weekend zonder zijn ouders doorbrengt. . . en een leeuw die op hem komt passen.
Een thriller over verloren zielen, familiebanden en dodelijke loyaliteit.
Deze nieuwe fase kan er een zijn van vreugde, vervulling en verdieping.
De Gouden Griffel-winnaar in een luxe uitgave!
De auteur van Het meisje in de trein is terug! Ligt de waarheid op het eiland begraven?
Kenia, 1926. De jonge Ivy staat voor grote uitdagingen. Ondertussen is Ranjana, een jonge Indiase vrouw, op de vlucht.
Een nieuwe, inclusieve geschiedenis van het vroegst bewoonde continent van de wereld.
Een prachtig overzicht van de liefdespoëzie, van de vroege middeleeuwen tot nu
Hoe kunnen we ons een weg banen door dit alles?
Drie jaar geleden overleed haar beste vriendin, en sindsdien staat Erins leven stil.
Kenia, 1910. Als de jonge Ivory meereist met haar vader op safari, wordt ze onmiddellijk verliefd op het land en de natuur
