Lezersrecensie
Wees gewoon jezelf
Wat een vreemd boek zullen jonge kinderen denken als ze horen wat de titel van het nieuwe boek van Yoeri Slegers (1985) is. Hè?! Een muis die miauwt? Dat kan toch helemaal niet? Of toch wel?
De muis die miauwt is een boek over tevreden zijn met jezelf, over jezelf zijn. De auteur maakt dat meteen inzichtelijk door op de eerste pagina’s “Honden zeggen: woef” en “Vissen zeggen: blub” te schrijven. Maar het hoofdpersonage in het boek, een muis zegt op zelfbewust: “miauw.” En hij doet nog meer dingen anders. Hij geeft de voorkeur aan een visje in plaats van kaas, hij sluipt, krabt vuilniszakken open. Hij ziet er dus uit als een muis, maar hij voelt zich een kat. Hij is het gewoon alle twee en dat vindt hij normaal. Maar hoe komt dat? Hij woont bij een mama- en een papapoes. Die hebben bewust voor hem gekozen, omdat hij is zoals hij is.
Je goed voelen
De muis voelt zich fantastisch. Dat zie je al op de cover. Slegers geeft zijn personages de nodige expressie en doet dat op een fijnzinnige manier met penseel en verf. Kleurige lekker grote tekeningen waarin met een enkel lijntje perfect weergegeven wordt hoe muis zich voelt. Kijk bijvoorbeeld naar de prent waarop muis in grote tevredenheid met de pootjes over elkaar tegen een vuilniszak aanleunt of de manier waarop hij kijkt.
‘Onze’ muis is overal herkenbaar, ook als veel muizen die door elkaar krioelen, want hij is rood. Slegers houdt van details en dat zullen de kinderen heerlijk vinden. Zo piept de muis om de grote poot van een hond, steekt hij zijn neus om de hoek van een bladzijde en ligt hij tevreden tussen de poten van zijn ouders. Er staat niet veel tekst in het boek, maar wat er staat is raak. De illustraties vertellen het verhaal ook los van de tekst. En dat is krachtig. Wanneer je het boek voorleest aan kinderen vertellen ze het zo na.
Wanneer je het boek uit hebt en je je helemaal gerustgesteld en veilig voelt haalt Slegers op het binnenschutblad toch even een geintje uit, want hij houdt ook van humor. Fijn boek hoor.
De muis die miauwt is een boek over tevreden zijn met jezelf, over jezelf zijn. De auteur maakt dat meteen inzichtelijk door op de eerste pagina’s “Honden zeggen: woef” en “Vissen zeggen: blub” te schrijven. Maar het hoofdpersonage in het boek, een muis zegt op zelfbewust: “miauw.” En hij doet nog meer dingen anders. Hij geeft de voorkeur aan een visje in plaats van kaas, hij sluipt, krabt vuilniszakken open. Hij ziet er dus uit als een muis, maar hij voelt zich een kat. Hij is het gewoon alle twee en dat vindt hij normaal. Maar hoe komt dat? Hij woont bij een mama- en een papapoes. Die hebben bewust voor hem gekozen, omdat hij is zoals hij is.
Je goed voelen
De muis voelt zich fantastisch. Dat zie je al op de cover. Slegers geeft zijn personages de nodige expressie en doet dat op een fijnzinnige manier met penseel en verf. Kleurige lekker grote tekeningen waarin met een enkel lijntje perfect weergegeven wordt hoe muis zich voelt. Kijk bijvoorbeeld naar de prent waarop muis in grote tevredenheid met de pootjes over elkaar tegen een vuilniszak aanleunt of de manier waarop hij kijkt.
‘Onze’ muis is overal herkenbaar, ook als veel muizen die door elkaar krioelen, want hij is rood. Slegers houdt van details en dat zullen de kinderen heerlijk vinden. Zo piept de muis om de grote poot van een hond, steekt hij zijn neus om de hoek van een bladzijde en ligt hij tevreden tussen de poten van zijn ouders. Er staat niet veel tekst in het boek, maar wat er staat is raak. De illustraties vertellen het verhaal ook los van de tekst. En dat is krachtig. Wanneer je het boek voorleest aan kinderen vertellen ze het zo na.
Wanneer je het boek uit hebt en je je helemaal gerustgesteld en veilig voelt haalt Slegers op het binnenschutblad toch even een geintje uit, want hij houdt ook van humor. Fijn boek hoor.
2
Reageer op deze recensie