Een ‘mustread’ voor kinderen

In Dit is MIJN boom! van de Franse auteur Olivier Tallec (1970) staat hebzucht, egoïsme en jaloers zijn centraal. Dat wordt meteen duidelijk op de cover. MIJN staat niet voor niets met hoofdletters gedrukt. Tallec heeft een expressieve manier van illustreren waarin humor altijd een rol speelt. Als je met de kinderen naar de cover kijkt zie je een hartje staan. Het is een cliché dat een hartje gekerfd op een boom voor liefde staat. Waarom zou dat hartje hier op MIJN boom staan, zou je de kinderen kunnen vragen. Je ziet dat Eekhoorn er alles aan doet om zijn boom te beschermen. Hij loopt met een grasmaaier rond de boom en let eens op zijn alertheid: een waakzaam oog en de pluimpjes op zijn oren kaarsrecht. Tallec heeft een hilarisch boek geschreven met de nodige diepgang. Een ‘mustread’ voor een kind.

Eekhoorn heeft de boom dus voor zichzelf geclaimd. Op de eerste pagina zie hem de boom omarmen (let op het hartje) terwijl hij op een afgebroken takje staat, zorgvuldig rondkijkend. Want het is ZIJN boom en niemand mag daar aankomen. MIJN boom, MIJN dennenappels, MIJN schaduw. Heerlijk! Maar dan slaat de twijfel toe. “Stel je voor dat iemand op een dag beslist dat dit niet MIJN boom maar ZIJN boom is, ZIJN dennenappels en ZIJN schaduw. Je ziet de schrik in de ogen van Eekhoorn en de angst weet Tallec prachtig te verbeelden door Eekhoorn een dennenappel stevig vast te houden: deze is van MIJ! (Zie de achterflap). Eekhoorn gaat aan het werk om zijn eigendom te beschermen: een poort, een hek, een muur? Niemand mag er in ieder geval bij. En als die muur er dan staat, wat zit er dan achter die muur. Misschien nog wel een grotere boom en grotere dennenappels en een grotere schaduw of een gigantisch dennenbos. MIJN bos? En dan komt de clou van het verhaal en slaat de verbazing definitief toe.

Toch maar geen muren?
Tallec heeft bewust een eekhoorn gekozen. Het zijn nieuwsgierige dieren, altijd op zoek naar voedsel. Niet alles wat ze vinden eten ze direct op. Met name in de herfst gaan ze op zoek naar voedsel en verstoppen het daarna overal. Kunnen ze het terugvinden? Kinderen, maar ook volwassenen, herkennen zich meteen in het verhaal. Willen wij ook niet beschermen wat ‘van ons’ is. Denk aan de hekken rond de tuintjes, de beveiliging van het huis. Niemand mag erbij. Dat is bij Eekhoorn ook het geval. Maar wat levert het ons op? Eenzaamheid, angst? En wat zit er achter de muren die we optrekken? Een mooiere wereld?

Tallec tekent briljant. De houding en de blik van Eekhoorn zeggen alles. De woedende blik als hij ziet dat andere dieren lekker onder ZIJN boom in de schaduw zitten en een dennenappeltje eten, zelfs een vrouwtjeseekhoorn die lekker onder de boom ligt wekt zijn woede op. De enorme muur met op het gras een kleine dennenboom en een nog kleinere Eekhoorn. Grappig dat vogeltje op de muur. Het gevoel van alleen zijn: er staat dan wel een grote muur, maar je hebt iedereen weggejaagd en bent alleen. ’s Nachts is dat allerminst leuk. Het egoïsme krijgt nadruk door de woorden MIJN en ZIJN steevast in hoofdletters af te drukken. Tekst en illustratie versterken elkaar op die manier. Tallec verstopt ook prachtige details in zijn prenten. Zo is er de vrouwtjeseekhoorn: die draagt blauwe schoentjes en ziet er adembenemend uit.

Dit is MIJN boom! biedt veel verwerkingsmogelijkheden voor kinderen. Ben je ook wel een jaloers? Zullen we eens een muur bouwen? Zijn er ook landen waar muren gebouwd zijn? Heb je ook zelf wel eens iets bedacht om je spulletjes te beschermen? En je kunt het natuurlijk hebben over eekhoorns!