Lezersrecensie
Verwonder je in het theater
De boeken die Mylo Freeman (1959) schrijft over Prinses Arabella zijn zeer herkenbaar voor kinderen. Sfeervolle, grote en kleurrijke prenten (in ecoline) en verhalen die de kinderen nieuwsgierig maken en aanzetten tot zelf actief te worden. Dat is ook het geval in ‘de nieuwste Freeman’: Prinses Arabella in het theater, die gaat erover wat Arabella in het theater meemaakt. Verwondering speelt daarbij een grote rol.
Mag ik mee?
Omi heeft twee kaartjes voor een voorstelling in het theater, één voor zichzelf en één voor Arabella. De tweeling wil ook graag mee, maar dat feest gaat niet door. Er zijn maar twee kaartjes beschikbaar. Het is genieten geblazen, want er gebeurt zoveel op het toneel: “Soms is het verdrietig. En daarna weer spannend. Een keer springt Arabella bijna uit haar stoel van de schrik. Soms kijkt ze ook heel ernstig, om goed te volgen wat er gebeurt.” Ze vindt het prachtig en vertelt thuis wat ze allemaal ervaren heeft. De jongere tweeling kijkt sip. Arabella lost het op met de verkleedkist. Het wordt een prachtige voorstelling met een prins en twee prinsessen.
Theatergewoonten
Freeman neemt de kinderen mee in de ‘regels’ die horen bij het naar het theater gaan: je kaartje laten zien bij de entree, een plekje zoeken in de zaal, het doven van het licht en het openschuiven van het doek, de voorstelling en de emoties die daarbij horen, het buigen van de acteurs als er geapplaudisseerd wordt. Mooi dat er ook een kind met een rolstoel in de zaal zit. Die zit natuurlijk niet in zo lekkere zetel, maar wel op een plekje waar hij de voorstelling kan zien. Dit boek is een ideale voorbereiding als kinderen voor het eerst een voorstelling bezoeken. En een verkleedkist is wel iedere groep aanwezig. Het is een ideaal middel om de fantasie van kinderen te stimuleren.
Herkenning
Kinderen herkennen ongetwijfeld Arabella. Haar handelsmerk is het kroontje en haar kapsel, gesuggereerd door ‘bolletjes’ ecolineverf. Dit is het zeventiende deel in de serie. Kinderen lezen – net als volwassenen – ook graag series. Ook in dit deel kom je vooral gekleurde kinderen tegen. Dat doet Freeman bewust zodat ook zij zich in een verhaal kunnen verplaatsen. De illustraties zijn kleurig en lekker groot. Vaak loopt een illustratie over twee pagina’s. Dat is onder meer het geval bij de prent over het theater. Een groot gebouw hoort natuurlijk over twee bladzijden te staan. Dat is ook het geval bij de theaterzaal: over twee pagina’s onderstreept het dat zo’n zaal echt groot is. Omi heeft zelfs een theaterkijker nodig om het allemaal goed te zien. Kinderen, die meerdere delen hebben ‘gelezen’ herkennen details, zoals het hondje dat Freeman verwerk in de tekeningen. De tekst is elementair en bevat geen taalvondsten: gewoon rechttoe rechtaan.
“Wij hebben de kriebels in onze buik,” zeggen de kleine prins en prinses om vervolgens de sterren van de hemel te spelen. Net als de kinderen op school of thuis? Kijk eens naar de cover van Prinses Arabella in het theater en je ziet dat theater magisch is en de kleine prins en de prinsesjes genieten.
Leesfragment
—
Voor het eerst verschenen op Boekenkrant.com
Leesadvies voor jongeren
Ideaal boek om jonge kinderen voor te presenteren als voorbereiding op een theaterbezoek.
Mag ik mee?
Omi heeft twee kaartjes voor een voorstelling in het theater, één voor zichzelf en één voor Arabella. De tweeling wil ook graag mee, maar dat feest gaat niet door. Er zijn maar twee kaartjes beschikbaar. Het is genieten geblazen, want er gebeurt zoveel op het toneel: “Soms is het verdrietig. En daarna weer spannend. Een keer springt Arabella bijna uit haar stoel van de schrik. Soms kijkt ze ook heel ernstig, om goed te volgen wat er gebeurt.” Ze vindt het prachtig en vertelt thuis wat ze allemaal ervaren heeft. De jongere tweeling kijkt sip. Arabella lost het op met de verkleedkist. Het wordt een prachtige voorstelling met een prins en twee prinsessen.
Theatergewoonten
Freeman neemt de kinderen mee in de ‘regels’ die horen bij het naar het theater gaan: je kaartje laten zien bij de entree, een plekje zoeken in de zaal, het doven van het licht en het openschuiven van het doek, de voorstelling en de emoties die daarbij horen, het buigen van de acteurs als er geapplaudisseerd wordt. Mooi dat er ook een kind met een rolstoel in de zaal zit. Die zit natuurlijk niet in zo lekkere zetel, maar wel op een plekje waar hij de voorstelling kan zien. Dit boek is een ideale voorbereiding als kinderen voor het eerst een voorstelling bezoeken. En een verkleedkist is wel iedere groep aanwezig. Het is een ideaal middel om de fantasie van kinderen te stimuleren.
Herkenning
Kinderen herkennen ongetwijfeld Arabella. Haar handelsmerk is het kroontje en haar kapsel, gesuggereerd door ‘bolletjes’ ecolineverf. Dit is het zeventiende deel in de serie. Kinderen lezen – net als volwassenen – ook graag series. Ook in dit deel kom je vooral gekleurde kinderen tegen. Dat doet Freeman bewust zodat ook zij zich in een verhaal kunnen verplaatsen. De illustraties zijn kleurig en lekker groot. Vaak loopt een illustratie over twee pagina’s. Dat is onder meer het geval bij de prent over het theater. Een groot gebouw hoort natuurlijk over twee bladzijden te staan. Dat is ook het geval bij de theaterzaal: over twee pagina’s onderstreept het dat zo’n zaal echt groot is. Omi heeft zelfs een theaterkijker nodig om het allemaal goed te zien. Kinderen, die meerdere delen hebben ‘gelezen’ herkennen details, zoals het hondje dat Freeman verwerk in de tekeningen. De tekst is elementair en bevat geen taalvondsten: gewoon rechttoe rechtaan.
“Wij hebben de kriebels in onze buik,” zeggen de kleine prins en prinses om vervolgens de sterren van de hemel te spelen. Net als de kinderen op school of thuis? Kijk eens naar de cover van Prinses Arabella in het theater en je ziet dat theater magisch is en de kleine prins en de prinsesjes genieten.
Leesfragment
—
Voor het eerst verschenen op Boekenkrant.com
Leesadvies voor jongeren
Ideaal boek om jonge kinderen voor te presenteren als voorbereiding op een theaterbezoek.
2
Reageer op deze recensie
