Teleurstellende eerste vertaling

Van deze schrijver had ik eerder nog niets gelezen en dat bleek absoluut geen enkele belemmering te zijn. Dit boek bleek een fijn werk te zijn op mijn reis naar en van Noord-Noorwegen. En de sfeer van het boek bleek typisch de IJslandse sfeer, cultuur en omgangsvormen te hebben, welke ik ook van andere IJslandse romans ken. Ik heb dan ook een positieve review geschreven over dit boek, het woord recensie vind ik bij iedereen van dit Hebbanblog wat te hoog gegrepen. Als ik kritisch lees, vertelt iedereen zijn smaak slechts en dat is dus altijd wisselvallig en zeer subjectief. Wat ik hinderlijk vind aan de review hierboven, is dat sommige verhaallijnen al zó worden weergegeven, verklapt terwijl het ook door sommigen die nog aan het boek willen beginnen, gelezen wordt. Dom en onnadenkend, want één van de charmes van lezen is nu juist de eigen ontdekking. Ik hoop dat u deze verkeerd getimede informatie en geldingsdrang voortaan achterwege kunt laten. Veel van uw z.g. kritiek heeft te maken met eigen denkbeelden en "hoe het zou behoren te zijn". Het boek komt helemaal niet traag op gang, maar juist rustig en een parkiet als huisdier vind ik op hetzelfde vlak liggen als een tamme rat of konijn. Geen van alle zijn mijn smaak, maar dat doet niet ter zake: als figurant in een IJslandse krimi voldoet hij prima, maakt het lichtvoetig, huiselijk. Dat is toch eenvoudig te begrijpen, tussen alle moord en doodslag door? En hoe weet u of schrijver zijn stijl wel of niet gevonden heeft, als u de goede man waarschijnlijk niet persoonlijk kent of regelmatig spreekt? En wat zijn stijl dus is????? Of en zo ja, welke ontwikkeling daar wellicht in zit? Hoewel ik nooit Scand.* krimi's lees, was dit werk een gunstige uitzondering, door de humor, de verschillende, afwisselende verhaallijnen en een enigszins verrassend plot op het eind. Daarom stelde het boek allerminst teleur, integendeel. En wie zegt dat lezers achtergrondinformatie tekort komen als ze andere delen niet hebben gelezen hiervoor? Daar heb ik allerminst last van gehad, dus dat is ook een aanname van u. Wie zegt dat het voor lezers pas hun eerste, vertaalde boek is? Ik hou rekening met het gegeven, dat sommige Nederlanders de boeken even goed in een andere taal kunnen lezen of sommigen zelfs in het IJslands! Er zijn nogal wat aspecten die u niet noemt of over het hoofd ziet en dat maakt uw beoordeling nogal negatief, wat niet gerechtvaardigd is. Maar dat is een kwestie van smaak! Door Kim Middel in mooi, soepel Nederlands vertaald en met veel genoegen gelezen! Inderdaad komen de mensen uit het boek niet honderd procent als levende wezens over, maar dat gebeurt in het dagelijkse leven (genoemd: werkelijkheid), ook zo vaak, toch? Daar blijft het een boek voor, nietwaar. Tussendoor hadden wij nog heel veel tijd over om de overweldigende pracht van de Noordkaap goed in ons op te nemen: ook zo fijn aan het boek: je leest wat, legt het weg en pakt het zó weer op. *P.S. ik vind IJsland dús wel bij Scandinavië horen, om diverse redenen en daarom formuleer ik dit zo! Sommigen vinden van niet: tjsa....smaken verschillen nu eenmaal, nietwaar?!