Opwindend zwembadamusement

Totaal gedesillusioneerd leeft Vietnamveteraan Bob Lee Swagger teruggetrokken in zijn caravan in de bergen nabij Blue Eye, Arkansas. Zijn enige gezelschap is zijn hond Mike en een hele batterij geweren: Bob Lee geldt als een van de beste scherpschutters over de lange afstand ter wereld. Hij bezwijkt voor het aanbod van het schimmige Accutech om nieuwe high-precision munitie uit te testen. Voor hij het goed en wel beseft, verzeilt hij in een zorgvuldig opgezet complot waarbij het de bedoeling is dat hij het niet zal overleven. Zwaargewond weet Swagger echter op de vlucht te slaan. Met als enige bondgenoten de geroyeerde FBI-agent Nick Memphis en de weduwe van zijn Viëtnamcollega Donny Fenn, bindt hij de strijd aan met een mysterieuze en schijnbaar almachtige organisatie met CIA-connecties.

Naar aanleiding van de recente verfilming  door Paramount Pictures  - met Mark Wahlberg in de rol van Swagger - brengt uitgeverij Luitingh Stephen Hunter’s  Dood in het vizier opnieuw uit. Het boek dateert oorspronkelijk uit 1993 en heeft al enkele vervolgen gekregen, met dezelfde hoofdrolspeler, die echter nog niet in het Nederlands zijn vertaald.

Vanaf de eerste alinea wordt de lezer meegenomen in een non-stop-rollercoaster van actie en geweld. Op zich is daar natuurlijk niks mis mee, maar er zijn te veel zwakke punten om die rollercoasterrit boeiend te houden. Zo zijn er tal van ongeloofwaardigheden waarbij je het beste niet te lang stil kunt staan, zoals het snelle herstel van Swagger na de aanslag van Timmons, de ontsnapping via een ondergronds gangenstelsel uit het mortuarium, direct gevolgd door een ontsnapping via een ondergrondse gang uit een brandende kerk na een zware crash met een pick-up truck, de schijnbare onkwetsbaarheid van Swagger bij het vuurgevecht op de heuvel etc. etc.

Het gebrek aan originaliteit is storend. Je komt er niet onder uit: dit is allemaal al eens eerder geschreven en vertoond. Het hele verhaal lijkt wel een doorslagje van Rambo (oorlogsverleden, stille karakter van Swagger, tot en met de bergachtige omgeving) met elementen uit The Fugitive en zelfs Ludlum’s The Bourne Identity. Zelfs de strip XIII tapte eerder al uit hetzelfde vaatje.

“Een man zonder een wapen heeft geen overlevingskans. Als een man een wapen heeft, heeft hij een kans.” Dit is het levensmotto van niet alleen Bob Lee Swagger maar naar ik vermoed ook van schrijver Stephen Hunter. De verheerlijking van wapengeweld neemt bij wijlen misselijk makende vormen aan. Ook Jef Geeraerts maakt zich wel eens schuldig aan lange uitwijdingen over het technische aspect van wapens. Met dit verschil dat Geeraerts literatuur schrijft die in je geheugen gegrift blijft en Hunter met dit boek een niet totaal onverdienstelijke snelle hap goedkoop zwembadamusement aflevert dat best opwindend is, maar dat je na het laatste woord op bladzijde 413 ook weer onmiddellijk vergeten bent.