Niet mijn ding

Na het zien van de film Arrival (die gebaseerd is op een van de verhalen in dit boek) en het lezen van veel positieve recensies kon ik dit boek niet laten liggen toen ik het toevallig tegenkwam. Gezien die vele positieve reacties zal het wel aan mij liggen, maar in het grootste deel van de verhalen was ik al snel het interesse en/of de draad kwijt.

Ted Chiang is bekend om zijn SF-verhalen, en ook bekend om het feit dat hij heel veel research doet (en daardoor maar 1 verhaal in de 2 jaar schrijft). Dat gedegen onderzoek merk je in zijn verhalen, maar waar ik op afknap is het filosofische gehalte. Bij wetenschapsfilosofen zal het ongetwijfeld aanslaan, maar mij kreeg hij niet 'te pakken'.

Een van de zaken waar ik altijd positief op aanhaak, is karakterontwikkeling (of überhaupt mooi neergezette karakters) maar ook die mis ik in dit boek. De wetenschap en de filosofische diepgang lijken belangrijker te zijn dan de personen in de verhalen.

Eigenlijk waren er maar vier verhalen die nog enigszins mijn goedkeuring konden wegdragen. Om te beginnen het titelverhaal, Het verhaal van jouw leven. Dit draait om een taalwetenschapper die ingeschakeld wordt als er verspreid over de aarde een aantal buitenaardse ruimteschepen landen, om te proberen de taal van de wezens te ontcijferen. Gaandeweg leert zij niet alleen de taal, maar krijgt zij ook het vermogen om in de toekomst te kijken. Een mooie combi, die je wel even moet ontdekken. Mooi verfilmd zoals al gezegd in Arrival.

In de Toren van Babel volgen we een aantal mijnwerkers die zijn ingehuurd om het hemelgewelf open te breken. De toren van Babel is zo hoog dat hij tegen het gewelf aanzit en men wil dat doorbreken om zo een blik in de hemel te kunnen werpen. Ludiek beschreven.

De Hel is de afwezigheid van God draait om een wereld waar af en toe een engel naartoe afdaalt om mensen te straffen, dan wel te belonen. Hoofdpersoon Neil leert door confrontaties met die engel God op een andere manier waarderen. Voor mij was dit het meest 'leesbare' verhaal in het boek

Het laatste verhaal, Leuk vinden wat je ziet, is in een bijzondere vorm geschreven, als documentaire. De wetenschap is erin geslaagd om mensen uit te rusten met kalliagnose (kijkisme), een 'aandoening' die ertoe leidt dat je mensen niet meer op hun uiterlijk beoordeelt. In het verhaal komen allerlei personen aan het woord die hier op een of andere manier mee te maken hebben; studenten en leraren van een universiteit, nieuwberichten, wetenschappers etc. Allemaal hebben ze een mening over de voor- en nadelen van 'kalli' zoals het kortweg genoemd wordt.

De andere verhalen vond ik te abstract en heb ik slechts met grote moeite uitgelezen. Jammer, maar gelukkig blijken er genoeg liefhebbers te zijn.