Suspense van grote klasse!

Op het vliegveld van Los Angeles maakt Oceans Airways vlucht 582 zich op voor een vlucht naar Sidney. Aan boord o.a. assistent purser Sharlene Thier, purser Aaron Drake (met wie Sharlene een relatie heeft) en captain Jim Nichols. Na een tijdje komt het vliegtuig in hevige turbulentie terecht. Dat gebeurt wel vaker, en zou niet zo ernstig hoeven zijn. Maar dan vallen een voor een alle technische systemen, en ten slotte ook de motoren uit, en breekt paniek uit. Ondertussen merken Sharlene, Aaron en Jim, maar ook enkele passagiers, geheimzinnige donkere schimmen op, aan boord en zelfs op de vleugel. Het lijkt erop dat het toestel in de greep is van geheimzinnige krachten, en iedereen aan boord vreest voor het ergste.

Geef mij een boek met een afbeelding van een lucht-of ruimtevaartthema op de kaft, en het wekt al gauw mijn interesse. En als je dan weet dat de schrijver net als ik een groot fan van Stephen King is en ook nog eens uit je eigen geboortedorp komt, is dat boek natuurlijk een must. En ik werd niet teleurgesteld. Het verhaal is spannend van kaft tot kaft. Zeker zodra het vliegtuig in de problemen komt en bemanning en passagiers vreemde verschijnselen gaan merken, wil je alleen nog maar doorlezen. Dat gaat prima, mede door de plezierige vlotte schrijfstijl van Lance. Vanaf het moment dat het vliegtuig verloren lijkt te zijn, grijpt de spanning je als lezer bij de strot en de paniek bij iedereen aan boord is bijna voelbaar in het verhaal. Wie het oeuvre van King kent, zal bij het lezen van dit boek ongetwijfeld direct aan ‘The Langoliers/De engelieren’ denken, wat op diverse punten een vergelijkbare thematiek heeft.

Lance gebruikt verschillende vertelperspectieven, vanuit diverse personages. Dat kan in het algemeen nogal eens verwarrend werken, maar hij heeft daar een mooie oplossing voor gevonden: op het moment dat er veel zaken tegelijk aan boord gebeuren, vertelt hij soms een gebeurtenis twee keer, maar dan vanuit het perspectief van verschillende personen. Zo houdt hij de verhaallijnen toch bij elkaar en kan hij details invullen die bijv. de ene persoon wel ziet en de ander niet.

In diverse publicaties is Jack Lance wel ‘de Nederlandse Stephen King’ genoemd. Dat is natuurlijk nogal wat, om vergeleken te worden met een van de grootste schrijvers in het genre. Maar eerlijk is eerlijk, dat predicaat is zeker niet geheel onverdiend. Toegegeven, King weet karakters nog net wat levensechter neer te zetten (zijn grote talent). Lance doet een goede poging daartoe maar de personages komen hier en daar toch wat ‘gemaakt’ over. En hoewel Lance zijn huiswerk goed gedaan heeft wat betreft het inlezen in en checken van luchtvaartterminologie, komt dit wat ‘over-the-top’ over. Allerlei afkortingen en terminologie over navigatie- en communicatiesystemen is mooi, maar alleen iemand die bekend is in de wereld van de luchtvaart zal dit op waarde weten te schatten; voor de gemiddelde lezer zal het eerder verwarrend dan verhelderend werken. Dit zijn echter details in een verder zeer lezenswaardige thriller!