Niet spectaculair

Sinds het overlijden van zijn grote liefde Maggie is Tomas de passie voor zijn werk als parfumeur helemaal kwijt. Maar Maggie heeft hem iets nagelaten: een brief die hij precies een jaar na haar overlijden mag openmaken. In de brief draagt ze hem op naar Londen te reizen en hun liefde te bottelen in een nieuw parfum. Tomas besluit de uitdaging aan te gaan, maar op de luchthaven gaat het al mis: hij raakt zijn koffer kwijt.
Sharons leven neemt een dramatische wending als haar vader wordt opgenomen op de psychiatrische afdeling van een ziekenhuis. Om de zaken nog ingewikkelder te maken, draagt haar vader zijn levenswerk aan haar over: een verzameling verloren koffers die hij wil herenigen met hun rechtmatige eigenaren. In eerste instantie ziet Sharon weinig in het project, maar als ze de jonge Tomas ontmoet, realiseert ze zich dat herinneringen ons dierbaarste bezit zijn. En dat ze misschien wel meer voor Tomas kan zijn dan alleen de vrouw die hem zijn koffer terugbrengt.

Het verhaal wordt in een vogelvlucht geschreven. Daardoor vond ik het alleen ok. Niet spectaculair. Ik had wel wat meer diepgang gewild in het verhaal. Bij vlagen is het wel leuk.