Geslaagd verhaal, een beetje te clichématig ingevuld

Wie kent niet de populaire TV-serie 'Ik vertrek'? Mensen trekken weg, op zoek naar een nieuw bestaan in het buitenland. De een gaat goed voorbereid, de ander impulsief, zonder te weten wat hen te wachten staat. In die laatste categorie vallen Luuc en Julia, de hoofdpersonen uit Marelle Boersma's nieuwe thriller. Na 12 jaar is hun huwelijk door de vele slippertjes van Luuc in een neerwaartse spiraal terechtgekomen. In een wanhoopspoging om hun huwelijk na een zoveelste ruzie te redden, besluiten ze een oude droom op te pakken: een beautysalon met logeeraccommodaties openen in hun geliefde Provence, de streek waar ze elkaar jaren geleden voor het eerst hebben ontmoet.  

Marelle Boersma weet waarover ze schrijft. Zelf heeft ze een aantal jaren geleden de grote stap gewaagd en heeft ze zich met haar partner in het mooie Portugal gevestigd, waar ze schrijfvakanties en coachsessies organiseert. Zo succesvol zijn Luuc en Julia nog niet. En hun strijd om het chateau dat ze hebben gekocht op te bouwen, wordt op verschillende manieren gedwarsboomd en lijkt zelfs tot mislukken gedoemd wanneer het geliefde dorpsmeisje Chérie vermoord in hun kelder wordt gevonden.  

Boersma schrijft heel toegankelijk, filmisch en mede door de beelden uit de eerdergenoemde TV-serie 'Ik vertrek' kun je je heel gemakkelijk een voorstelling maken van het werk dat de beide hoofdpersonen moeten verrichten om hun droom werkelijkheid te laten worden. Wat ook bij het format van het programma hoort, is dat het allemaal toch enigszins luchtig blijft om te bekijken; je leeft mee en je hoopt dat ze het gaan redden maar je hoopt eigenlijk ook op wat tegenspoed om het kijken de moeite waard te laten zijn. Dat format is nu gebruikt voor het schrijven van dit eerste deel in een serie boeken die 'Ik vertrek' als thema hebben. Het wordt volgens de auteur een thema-reeks met steeds wisselende hoofdpersonen, zodat ze los van elkaar gelezen kunnen worden.  

Chateau de Provence leest heel gemakkelijk. Eigenlijk iets te gemakkelijk; het gaat niet echt de diepte in voor wat betreft het uitdiepen van karakters of de zoektocht naar de moordenaar van Chérie. Daardoor is het toch lastig om je echt in te leven in het verhaal of mee te leven met de hoofdpersonen. Het komt een beetje te clichématig over: het stel in de problemen, de behulpzame buurman, de knorrige tuinman en het lieve buurmeisje. Dit wijkt duidelijk af van bijvoorbeeld Boersma's indringende thriller Vals alarm over de misstanden in de wereld van de jeugdzorg.  

Wat van toegevoegde waarde is, is dat je op de site van Boersma een pagina vindt over de achtergrond van Chateau de Provence: bijvoorbeeld welk dorpje model heeft gestaan voor de plaats waar het chateau van Luuc en Julia staat, informatie over de olijvenoogst en over de sfeer en geuren die zo typerend zijn voor de streek. Die sfeer en de mooie omgeving heeft de auteur prima weten vast te leggen in Chateau de Provence. Luuc en Julia krijgen veel voor hun kiezen; kun je een huwelijk redden door zo'n grote, impulsieve stap te zetten? Op vakkundige wijze vertelt Boersma hun verhaal en leidt de lezer in kringetjes in de zoektocht naar de moordenaar van Chérie. Maar het grootste probleem voor Luuc en Julia is het terugvinden van het vertrouwen in elkaar – daar valt of staat het slagen van hun grote avontuur mee.  

Chateau de Provence is in het format van 'Ik vertrek' een geslaagd boek te noemen. Daarom krijgt het boek ook een dikke voldoende. Maar voor de thrillerliefhebber die liever meer spanning en karakter zoekt in een boek is er slechts één raad: even verder zoeken naar een ander boek.