Meer 'cosy' dan 'crime'

De dode aan de rivier van Valentina Morelli is het tweede deel in een serie boeken met non Isabella Martini en carabinieri Matteo Silvestri in de hoofdrollen. De verhalen spelen zich af in de Italiaanse regio Toscane, in het kleine pittoreske dorpje Santa Caterina. Oorspronkelijk zijn de boeken in het Duits geschreven en de eerste drie delen zijn tegelijkertijd in 2021 in het Nederlands verschenen als e-boek en als luisterboek. De vertaling is van de hand van Digna van de Kerken.

Na de fijne kennismaking met Isabella en Matteo in het eerste deel, De moord in het klooster, ben je als lezer uiteraard nieuwsgierig naar de verdere wederwaardigheden van het aparte speurdersduo. Grotere tegenpolen zijn er haast niet te vinden, maar in het eerste boek hebben ze er blijk van gegeven prima te kunnen samenwerken. Isabella is 35 jaar, houdt van hardlopen en speuren. Nadat het grote klooster waar ze eerst was ingetreden werd gesloten bij gebrek aan bewoonsters, is ze overgeplaatst naar het kleine klooster 'Convento di Nostra Regina della Pace'. Matteo is 29 jaar en de enige politieman in het dorp. Zijn werk wordt af en toe bemoeilijkt door de strapatsen van de niet altijd even integere burgemeester van Santa Caterina.

De 'dode aan de rivier' is de sympathieke zwerver Gaetano. Een imposante verschijning, vriendelijk, behulpzaam en niemand tot last. Hij kwam ieder jaar naar het dorp, bleef er maandenlang om hier en daar een handje te helpen en verdween dan weer; niemand wist waarheen. Hij verbleef altijd in een oude bouwkeet op een stuk grond net buiten het dorp. Iedereen mocht hem en de schok over zijn moord is dan ook groot. Het gebeurt net op het moment dat de burgemeester van Santa Caterina het stuk grond waarop Gaetano verblijft wil confisqueren om er een halte voor toeristenbussen van te maken. Matteo en Isabella duiken in het mistige verleden van Gaetano en komen tot schokkende ontdekkingen.

Het misdaadaspect lijkt in dit tweede deel minder belangrijk te zijn, maar we komen wel meer te weten over Isabella. Zij heeft veel contact met haar familie en maakt graag gebruik van social media via haar smartphone. Maar ze is ook een devote non, die het belangrijk vindt om haar werk zorgvuldig te doen en er te zijn voor de mensen om haar heen. Matteo komt minder goed uit de verf. Het blijft allemaal oppervlakkig en vooral zijn bakvisachtige liefde voor de dochter van de burgemeester doet afbreuk aan de geloofwaardigheid van het verhaal. Sowieso is de algemene afdronk van De dode aan de rivier dat het meer in elkaar geflanst lijkt dan het eerste deel. Daar had je nog het idee dat je een mooi, compact maar compleet verhaal te pakken had. Dat is nu minder het geval. Er komt niet echt gedegen speurwerk aan te pas en de ontwikkeling van de plot lijkt meer op een toevallig samenraapsel van gebeurtenissen te berusten dan op logische deductie.

Als positieve uitschieter en vrolijk intermezzo is het genieten geblazen van de bejaarde zuster Immacolata die alles weet van oude Vespa’s en met veel kennis van zaken het internet afstruint om originele onderdelen te vinden voor het oude barrel dat Matteo heeft gekocht als opknappertje.

Het verdient aanbeveling de boeken in volgorde te lezen, omdat de onderlinge relatie tussen Isabella en Matteo en die met de mensen om hen heen van belang is voor de opbouw van de serie. Met elk volgend deeltje in de serie krijgen de personages iets meer vlees op de botten. Dat maakt, ondanks dit wat tegenvallende tweede deel, wel nieuwsgierig naar het derde boek, De mysterieuze gast, waarbij Isabella opnieuw wordt geconfronteerd met een misdaad in het klooster zelf.