Mooie afsluiter

Met Eindspel heeft Isa Maron een mooie afsluiter van De Noordzeemoorden geschreven. Alle puzzelstukjes vallen op een gegeven moment in elkaar. Het grootste deel van het boek gaat dit keer over de zoektocht naar Sarina, Sarah en de andere verdwenen meisjes. Al gauw wordt duidelijk wie er achter de verdwijningen zitten maar daarmee is nog niet helder wat er is gebeurd. Via verschillende perspectieven, onder andere van Sarah, wordt de lezer langzamerhand naar de spannende eindfase geleid.
Het credo is 'de mens is de mens een wolf' is hier volledig van toepassing op de daders. Je mag hopen zulke typen zelf nooit tegen te komen, maar het enge is dat dit gewoon mogelijk is. Ze zijn 'gewoon' onder ons en je ziet vaak pas te laat waartoe ze in staat zijn. Dat maakt deze serie zo geloofwaardig aan de ene kant en beangstigend aan de andere kant. Met name dit vierde deel sleept je diep mee in de krankzinnige krochten van de gedachtengang van zulke daders. Maron heeft dat goed maar ook gruwelijk verwoord; het is af en toe flink slikken en niet al te hard nadenken dat deze behandeling voor veel vrouwen realiteit is.

Met De Noordzeemoorden heeft de auteur een indrukwekkende, mooie serie neergezet met personages die je bij blijven en met wie je kunt meeleven.