Spanning, humor en tederheid
'Lees 10 minuten en je bent verkocht...' zegt een sticker op de voorkant van deze vierde thriller van Linwood Barclay. Dat belooft wat!
Barclay is in Amerika geboren maar woont al bijna zijn hele leven in Canada. Hij is jarenlang journalist geweest, heeft een serie komische thrillers geschreven, maar brak als auteur pas door toen hij serieuzere thrillers ging schrijven, hoewel humor nog steeds een plezierig onderdeel van zijn werk uitmaakt. Inmiddels is hij een gevierd auteur, die ook in Nederland en Vlaanderen een gestaag groeiend lezerspubliek kent.
In Geloof je ogen geeft Barclay woorden aan het onbehagen dat veel mensen voelen bij de alziende blikken van GoogleView: een auto met camera rijdt door je straat en dat moment staat voor altijd op het internet. Wat als er net op dat moment iets gebeurde wat het daglicht niet kan zien? En wat als iemand daar via het internet achter komt?
Dat gebeurt als de schizofrene Thomas Kilbride zijn 'werk' doet. Hij zit hele dagen achter zijn computer om via het programma Whirl360 stadsplattegronden uit zijn hoofd te leren. Hij heeft volgens hem een geheime opdracht van de CIA, zodat hij de overheid van dienst kan zijn wanneer door een ramp alle online plattegronden verdwenen zijn. Op een dag ziet hij via een beeld van Whirl360 achter het raam van een huis een vrouw met een zak over haar hoofd. Hij krijgt zijn broer Ray, die voor hem zorgt na het overlijden van hun vader, zover dat hij bij dat huis een kijkje gaat nemen. Dat zet een reeks gebeurtenissen in gang die eindigen met moord...
Op het fundament van de zoektocht van Ray en Thomas naar het hoe en waarom van de vrouw met de zak over haar hoofd, bouwt de auteur een ander, subtiel verborgen subplot op. Terwijl de eerste plot zich op boeiende wijze ontvouwt, wordt af en toe een glimp van de tweede plot zichtbaar, als een ondergronds smeulend vuurtje dat zo nu en dan de kop opsteekt en in de gaten gehouden moet worden, maar nog geen gevaar oplevert.
De hoofdpersonen worden mooi en herkenbaar geportretteerd. De onmacht van beide broers om elkaar te begrijpen, de rechtlijnigheid en de kwetsbaarheid van Thomas en de zorg tegen wil en dank van Ray. Dit onderwerp is eerder heel mooi uitgewerkt in de film Rain Man met Dustin Hoffman en Tom Cruise. Barclay gebruikt het als basis om een meeslepende thriller neer te zetten, waarbij het venijn hem in de staart zit. Al de ingrediënten waar Barclay zich zo graag van bedient, zitten ook in dit verhaal: spanning, humor en tederheid.
Volgens Stephen King is Geloof je ogen tot nu toe Barclay's allerbeste boek en 'a tale Hitchcock would have loved'. En dat zegt alles wat je van tevoren moet weten over dit boek.
Reageer op deze recensie