Klassiek liefdesdrama

De Engelse Tracy Rees (1972) noemde haar boeken vroeger haar ‘vliegende tapijten’ naar andere werelden. Van jongs af aan wakkerden die haar droom aan om schrijfster te worden. Dat heeft echter wel een tijdje geduurd. Na een studie ‘Modern and Medieval Languages’ in Cambridge werkte ze eerst jarenlang bij een medische uitgeverij. Na een studie Psychologie sloeg ze een nieuwe weg in en werd adviseur en begeleider van kankerpatiënten en hun families. Maar haar droom om te schrijven bleef kriebelen en werd omgezet in een manuscript, waarmee zij in 2014 de ‘Richard and Judy Search for a Bestseller’ won. In 2015 verschijnt haar debuut Amy Snow, dat direct de ‘Love Stories Best Historical Read’ award wint. Tracy Rees schrijft voornamelijk historische romans, maar binnenkort verschijnt ook haar eerste hedendaagse roman: The Little Book of Secrets.

Het geheim van Silvermoor vertelt de levensverhalen van Tommy Green uit Grindley en Josie Westgate uit Arden tijdens de nadagen van de mijnindustrie in Noord-Engeland, aan het begin van de 20e eeuw.
Het boek leest als een klassiek Romeo-en-Julia-drama: twee groepen mensen – de dorpelingen van Grindley en van Arden, de twee belangrijkste mijnen in de buurt – staan lijnrecht tegenover elkaar. Iedereen trouwt binnen de eigen gemeenschap en de vriendschap van Tommy en Josie valt slecht bij hun families. Toch trekken ze naar elkaar toe en stimuleren ze elkaar en vinden wegen om bij elkaar te zijn en te vechten voor betere levens voor zichzelf. Het mooie is dat we hen door de jaren heen volgen, zodat je ze goed leert kennen.

Aan de ene kant geeft Het geheim van Silvermoor een helder beeld van de zware omstandigheden waarin de mijnwerkers in die tijd leefden. De gemeenschap, de onderlinge verhoudingen, het standsverschil met de eigenaren van de mijnen: Rees weet dat goed en waarheidsgetrouw neer te zetten. Het is duidelijk te merken dat ze hier gedegen onderzoek naar heeft gedaan. Dat maakt met name de eerste twee delen van het boek erg interessant. Aan de andere kant is de manier waarop Tommy en Josie hun weg in het leven vinden ondanks alle strubbelingen te rooskleurig beschreven. Voor beide tieners gaat hun weg niet over rozen. Ze zijn allebei een buitenbeentje en verdienen zeker hun kans in het leven. De manier waarop die kansen hun geboden worden is echter té gemakkelijk om geloofwaardig te zijn, hoe het ze ook gegund wordt. Want de personages zijn mooi neergezet. Het zijn fijne protagonisten en het is niet moeilijk om met ze mee te leven.

Naast een liefdesdrama worden er stevige thema’s in het boek behandeld: persoonlijke groei, standsverschil, vriendschap, ouder-kind relatie: het krijgt allemaal een plaats in het verhaal zonder de aandacht van het hoofdthema af te leiden. Doordat de verschillen tussen goed en kwaad, arm en rijk, vriend en vijand nogal zwart-wit worden gepresenteerd en er bijna geen ruimte voor nuance is, vind je weinig echte diepgang in de ontwikkeling van de karakters. Waar dat wel gebeurt, is dat op een mooie, krachtige manier beschreven. Bijvoorbeeld het moment waarop Tommy zijn vriend Manus een spiegel voorhoudt over diens manier van leven of het moment waarop zijn vader hem tijdens een instorting redt uit de mijn. Dat zijn de pareltjes die het boek naar een hoger niveau tillen.

Tracy Rees heeft met Het geheim van Silvermoor een mooie, vlot lezende historische roman geschreven, die heftige thema’s op een toegankelijke manier bespreekbaar maakt.