Een heel apart, psychologisch getint boekje

De Zweedse Elisabeth Östnäs (1974) studeerde religieuze geschiedenis en literaire compositie en heeft gewerkt als docent creatief schrijven. Haar inspiratie voor Koortsmeisje  was de geschiedenis van Lizzie Borden, die ervan werd verdacht in 1892 haar vader en stiefmoeder met een bijl te hebben vermoord. Borden werd vrijgesproken, hoewel ze wel verdacht bleef. Had zij het kunnen doen? Dat was de vraag die Elisabeth Östnäs wilde proberen te beantwoorden. Gaandeweg haar research besloot ze om verder te kijken dan puur de bekende feiten. Dat heeft geleid tot deze boeiende historische thriller.

Koortsmeisje  is een heel apart, psychologisch getint boekje. Het is vrij dun, maar er wordt een compleet verhaal in verteld dat begint met de verwarde gedachten van een vrouw. Er is veel bloed, er zijn twee doden en er is deze vrouw die koortsachtig door het huis dwaalt en de lezer meeneemt in haar geheimzinnige, angstaanjagende wereld. Wat is er gebeurd in dat stille huis op deze warme zomerdag eind 19e eeuw?

Elisabeth Östnäs heeft met deze psychologische thriller een debuut geschreven dat er mag zijn. Met name in het eerste deel weet ze een sfeer neer te zetten waardoor je meegesleept wordt in de verwarde psyche van Luna, de vrouw met bloed aan haar handen. Het boek komt langzaam op gang, maar boeit vanaf het begin. Woorden als sinister, huiveringwekkend en mysterieus schieten door je hoofd. Naarmate meer mensen bij het verhaal betrokken worden, zakt de spanningsboog wel een beetje in. Het boek is een typische 'whydunit': niet de moorden staan centraal maar het waarom. Wat heeft de moordenaar bewogen? Waarom moesten die twee mensen dood?

Een vreemd en luguber verhaal, waarmee de auteur op de shortlist van de Bokbloggarnas Litteraturpris 2013, een belangrijke Zweedse lezersprijs, belandde.