Aangename kennismaking smaakt naar meer!

Madame le commissaire en de verdwenen Engelsman van Pierre Martin is het eerste deel van een nieuwe serie politiedetectives met Isabelle Bonnet in de hoofdrol. Isabelle is een rijzende ster in de Police National en hoofd van een antiterreureenheid in Parijs. Bij een terroristische actie is ze zwaargewond geraakt en na een langdurig verblijf in het ziekenhuis is ze voor verdere revalidatie afgereisd naar haar geboortedorp Fragolin in Zuid-Frankrijk. Naast op krachten komen wil ze ook haar verleden onder de loep nemen. Haar ouders zijn, toen Isabelle nog een kind was, vlakbij het dorp bij een auto-ongeluk om het leven gekomen. Was hier sprake van een ongeluk of speelden er andere zaken die het daglicht niet konden verdragen? Vragen die ze zich eigenlijk nooit eerder heeft gesteld maar die haar nu niet meer loslaten.

Kort voor haar komst is een onbekende vrouw naakt en vermoord aangetroffen in het door een Engelsman gehuurde huis, die zelf spoorloos is verdwenen en wiens identiteit niet blijkt te kloppen. Omdat het politieonderzoek niet echt van de grond komt, wordt Isabelle gevraagd er eens naar te kijken. Naar verwachting zal het niet al te veel inspanning vergen en het zal haar niet schaden in haar revalidatietraject, toch?

Het boek is een politiedetective pur sang en wordt betiteld als ‘cosy crime’: een subgenre onder de spannende boeken met als kenmerken onder andere, zoals Hebban het beschrijft: ‘een dode in een klein dorp, een afgesloten ruimte, voldoende mensen met motieven en een bijzondere detective’. Andere voorbeelden van cosy crime-boeken zijn bijvoorbeeld de detectives van Agatha Christie en de 'Mitford'-serie van Jessica Fellowes.

Niemand maakt zich in Fragolin echt druk om de moord op de vrouw en de verdwijning van de Engelsman. Het is mooi weer en je moet de toeristen niet afschrikken. Er wordt gezwommen, er wordt pétanque gespeeld en er komt een beetje amour om de hoek kijken. Je proeft de Provence en ruikt bijna de lavendel. Maar laat deze zogenaamde gezapigheid je geen rad voor ogen draaien. Met een scherp oog voor details nodigt de schrijver de lezer uit om steeds dieper in het boek te duiken en met Isabelle mee te speuren. Het verhaal wordt uitermate boeiend neergezet. Terwijl Isabelle, terzijde gestaan door de fantastische sidekick Apollinaire, langzaam maar zeker meer te weten komt over de vermoorde vrouw en de Engelsman, wordt de spanningsboog navenant groter.

Onder het pseudoniem Pierre Martin gaat een Duitse auteur schuil. Als je dat niet weet zou je zweren dat de schrijver volbloed Fransman is. De hele sfeer van het boek ademt Frankrijk. Van de beschrijvingen van de omgeving van Fragolin (overigens een fictief dorp) en de uitstapjes die Isabelle maakt, tot het rijkelijk strooien met Franse zinnetjes (die spelenderwijs vertaald worden zodat ze geen struikelblok vormen), het is een en al ‘la douce France’ wat de klok slaat. Inmiddels zijn er drie boeken met madame le commissaire Isabelle Bonnet verschenen. De oorspronkelijke titels zijn vanaf 2014 in het Duits verschenen en ze worden nu in korte tijd door de Nederlandse uitgever gepubliceerd. De uitstekende vertaling is van Ans van der Graaff en David Orthell.

De hoofdpersonen Isabelle Bonnet en haar assistent Apollinaire zijn een ongewoon maar zeer sympathiek duo. Ze vullen elkaar goed aan, hebben beiden hun eigenaardigheden en hun conversaties en gedrag zorgen voor een goed gedoseerde humoristische noot. Het wordt nergens echt nagelbijtend spannend maar de vaart zit er goed in en ook de bijfiguren zoals de joyeuze burgemeester Thierry Brès en Clodine, eigenaresse van de plaatselijke souvenirwinkel en vroeger jeugdvriendinnetje van Isabelle, spelen een mooie rol in het geheel. De plot is verrassend en goed opgebouwd. Madame le commissaire en de verdwenen Engelsman is een zeer aangename kennismaking met Isabelle Bonnet, de kleurrijke Apollinaire en de dorpsgenoten van Fragolin.