Een toppertje dat smaakt naar meer!
'Ik weet allang dat ik alleen maar nee durf te zeggen als niemand mij hoort'. Nadat zij al tijden bezig was met het zoeken naar de goede vorm voor het verhaal dat zij wilde schrijven, schoot Marja West deze openingszin midden in de nacht te binnen. Hierna ging het schrijven steeds beter en heeft de auteur met deze thriller een nieuw genre ontdekt: de 'why done it' , eigenlijk een niet bestaande term maar eentje die de lading volgens Marja West goed dekt: hilarisch, komisch, satirisch, psychologisch met thrillerelementen.
Uitgeteld is het fascinerende debuut van de Nederlandse auteur Marja West. Het boek heeft als uitgangspunt het verhaal dat hoofdpersoon Esther vertelt aan haar psychotherapeut, dokter Brenninkmeijer. Esther is een gevierd kokkin van met name amuses en ze wil graag advies van haar arts: moet ze de haar toegekende Amuse Award accepteren of niet? Ze wil absoluut geen therapie, want die heeft ze de afgelopen tijd al meer dan genoeg gehad van een vriend van haar echtgenoot, de Aerdenhoutse bankier Maarten van Nuenen. En ze is echt niet gek, zeker niet nu ze niets meer hoeft te tellen: niet meer de takken van de oeroude eikenboom in de tuin, niet meer de tegeltjes in de wc van haar buurvrouw met de dubbele naam, niet meer het Van Gogh-mozaïek in de praktijk van haar psychiater en ze heeft ook echt geen last meer van de tikkende staande klok in de hal van haar huis, een oud erfstuk van haar man. Maar waarom zit ze dan nu bij Brenninkmeijer met haar verzoek om advies?
Uitgeteld is een met (zwarte) humor doorspekt verhaal dat je doet glimlachen om de rare capriolen van Esther – die ze zelf heel normaal vindt – om greep op haar omgeving te houden. Ze wil rust en orde om haar heen en kan haar kalmte alleen bewaren door alles om zich heen obsessief te tellen. Wanneer de ex van haar man naast hen komt wonen raakt ze echter al gauw de tel kwijt.
Vanaf het begin af aan leef je mee met Esther en koester je al gauw een afkeer van haar man, haar schoonmoeder en haar buurvrouw, die allemaal doen alsof Esther een psychiatrisch geval is. Langzaam maar zeker besluipt je echter een ander gevoel, een onderhuids ongemakkelijk gevoel waarbij Esthers buitenissigheden nog wel om te lachen zijn maar er ook een scherp randje aan haar daden komt te zitten.
Het boek is goed opgebouwd met duidelijke perspectiefwisselingen waardoor je continu geboeid blijft. De karakters zijn alleen uitgewerkt voor zover ze een rol in het verhaal hebben. Alleen Esther treedt heel duidelijk op de voorgrond. Andere personages krijgen kleuring door haar woorden maar zijn minder als zelfstandige figuren neergezet.
Een heerlijk boek dat luchtig oogt en vlot leest maar met een vileine ondertoon die West het hele boek door weet vast te houden. De knap geconstrueerde, surrealistische en verbluffende plot doet, zoals terecht op de achterflap staat, denken aan de verhalen van Roald Dahl. Een toppertje dat smaakt naar meer!
Reageer op deze recensie