Een debuut om u tegen te zeggen

Wat is er met de peuter Alice gebeurd, die zomer van 1994? Ze verdwijnt op 1-jarige leeftijd tijdens een korte vakantie aan zee met haar ouders, de tieners Daniel en Stella. De wandelwagen ligt op zijn kant en het meisje is weg. Levens zijn gebroken.

Twintig jaar later denkt Stella haar dochter te herkennen aan een genetisch verschijnsel dat alleen in de familie van Daniel voorkwam. Is het Alice die bij haar in haar psychotherapie praktijk komt voor een afspraak? Of is Isabelle, zoals de jonge vrouw heet, gewoon een patiënt die hulp zoekt bij het verwerken van het verdriet na het overlijden van haar vader?

Kerstin is de moeder van Isabelle; overbezorgd en nogal claimend. Zij vindt dat de therapiesessies van Isabelle met Stella haar dochter geen goed doen. Het liefst ziet ze dat Isabelle weer thuis komt wonen zodat ze samen kunnen rouwen. Stella, Isabelle en haar moeder Kerstin; we leren alle drie kennen met hun angsten, hun woede, hun verdriet. En terwijl we daarover lezen, sluipt het gevaar dichterbij. Wie schrijft de dreigbrieven aan Stella? Wat verbergt Kerstin voor haar dochter? Is Isabelle inderdaad Alice, zoals Stella denkt, of draait zij weer door zoals vroeger al eens is gebeurd?  

De Zweedse Elisabeth Norebäck is een nieuwe loot aan de reeds indrukwekkende stam van Scandinavische thrillerauteurs. Eentje om te onthouden! Haar debuut werd, zelfs nog voor publicatie in eigen land, verkocht aan meer dan 26 landen en ook de filmwereld heeft belangstelling voor het boek getoond. Momenteel werkt ze aan haar tweede thriller.

De spanningsboog in het boek loopt hoog op en als lezer verbijt je je af en toe en wil je de hoofdpersonen wel eens een duw in de goede richting geven. Praat met elkaar; laat je niet gek maken! Maar dat kan niet; je moet lijdzaam toekijken hoe de levens van de drie vrouwen genadeloos door elkaar gegooid worden. Wie is daarvoor verantwoordelijk? Wie speelt er met hun gevoelens en emoties tot het moment dat ze haast wel moeten breken?  

Het boek kent mooie, heldere perspectiefwisselingen, waarbij de drie hoofdpersonen om de beurt aan het woord komen. De auteur heeft ervoor gekozen om hen alle drie in de ik-persoon neer te zetten. Zo spreken Stella, Isabelle en Kerstin de lezer rechtstreeks aan. Hierdoor ligt de nadruk niet op één personange maar ben je bij allemaal even betrokken. Daarnaast lezen we mee in de dagboekfragmenten van Stella uit de tijd dat Alice verdween. Die gelaagdheid geeft het boek een extra dimensie en staat garant voor nog meer leesplezier. 

Alle personages zijn goed neergezet. Ook de bijfiguren, zoals Stella's man en de patiënten van Stella die samen met Isabelle in groepssessies werken, hebben hun waardevolle aandeel in de context van het verhaal. De opbouw van de spanning is prima. In het begin lijkt het haast alsof je een gewone roman aan het lezen bent. Maar naarmate de dreiging toeneemt, neemt ook de vaart in het verhaal toe. Een mooie psychologische thriller; een debuut om u tegen te zeggen.