Een jaar vol verdriet, vriendschappen en liefde

De grootste passie van Olga van der Meer (1963)is het schrijven van boeken en verhalen. Ondertussen heeft ze al veertig boeken geschreven met uiteenlopende onderwerpen, maar voornamelijk liefdesverhalen met wat extra’s.

Het huwelijk tussen Janine en Milo is bekoeld nadat ze erachter kwamen dat ze geen kinderen kunnen krijgen. Nieuws wat moeilijk te verwerken is, gezien hun gekoesterde kinderwens. Dan komt Milo plotseling te overlijden vlak na zijn veertigste verjaardag en staat het leven van Janine op zijn kop. Alsof ze daar al niet genoeg mee voor haar kiezen heeft gekregen, komt ze er tot haar verbazing achter dat Milo een zoontje heeft bij een andere vrouw. Janine rouwt, maar is ook heel erg boos en besluit contact te zoeken met de andere vrouw en Milo’s zoontje.

Het omslag van Een jaar na Milo springt meteen in het oog vanwege het aantrekkelijke uiterlijk. Een boek dat je als lezer van romantische verhalen al snel zou oppakken in de boekhandel. Helaas betekent dat ook dat je de flaptekst gaat lezen en daar gaat het mis. Tijdens het lezen kom je er al snel achter dat er op de achterflap veel te veel informatie wordt gegeven, waardoor er geen verrassende wendingen meer plaatsvinden in het verhaal. Dat is zonde want het heeft invloed op het leesplezier en het verlangen om verder te lezen.

De titel Een jaar na Milo speelt in op de opbouw van het boek. Het verhaal begint in september, de maand waarin Milo overlijdt. Vervolgens omvat elk hoofdstuk een nieuwe maand. Op deze manier neemt Van der Meer je aan de hand mee door het eerste jaar waarin Janine zonder Milo moet leven. Deze opbouw is prettig en overzichtelijk en het biedt de mogelijkheid om goed met Janine mee te leven. Kanttekening hierbij is dat het ook voor veel herhaling van informatie zorgt, wat het leesplezier niet bevordert. Elke maand zijn er weer nieuwe ‘eerste keren’ zonder Milo waar Janine mee geconfronteerd wordt. Omdat het verhaal wordt verteld vanuit het perspectief van Janine leef je mee met elke stap die ze zet. Van der Meer heeft met Janine een sterk hoofdpersonage neergezet dat heen en weer wordt geslingerd tussen verdriet, woede en ongeloof.

De gedachten van Janine worden afgewisseld met dialogen die over het algemeen prettig lezen, maar op sommige punten wat onnatuurlijk overkomen. De dialogen bezorgen de lezer een overvloed aan informatie. Dit wordt gecreëerd doordat een persoon in een dialoog vaak lang aan het woord is, waardoor je als lezer het gevoel hebt dat het meer een monoloog dan een dialoog is.

Een jaar na Milo wordt enigszins gered door het sterke personage dat Olga van der Meer met Janine heeft neergezet. Hoe ze zich door het eerste jaar zonder Milo heen werkt, is bewonderingswaardig en doet vermoeden dat de auteur weet hoe het is om iemand dicht bij je te verliezen. Los van de minpuntjes komt de boodschap wel over. Ondanks dat Janine veel te verwerken heeft, komt ze sterker uit de strijd en staat ze open voor nieuwe vriendschappen en tweede kansen.