Liefde, boeken en emancipatie

Toen ik Het gefluister van bladeren van Sarah McCoy zag liggen, werd ik onmiddellijk verliefd op het prachtige omslag! Daar mag je een boek niet op beoordelen natuurlijk, maar in dit geval heb ik amper naar de inhoud gekeken en het boek meteen meegenomen. Daarnaast kende ik de naam Sarah McCoy wel van de recensies van haar eerdere roman De bakkersdochter. Het idee om echt een boek van haar te gaan lezen, kreeg ik toen ik onlangs de korte roman Het afscheid las van Sarah McCoy en Jenna Blum en besloot dat het hoog tijd was om een roman van McCoy te gaan lezen.

Ik kreeg de indruk dat het niet zomaar een historische roman zou zijn met een liefdesverhaal, maar dat het meer om persoonlijke ontwikkeling zou gaan. Over vrouwen in het algemeen en in het bijzonder natuurlijk de ontwikkeling van Hallie als een vrouw uit het zuiden aan het begin van de twintigste eeuw. Dat sprak mij aan. Het leek mij een interessante periode om meer over te lezen.

Maar niet alleen de ontwikkeling van Hallie kwam aan bod, maar ook die van de mannelijk hoofdpersoon Post. In het begin kon ik niet echt hoogte krijgen van Post. Ik keek ook minder uit naar de hoofdstukken die vanuit zijn perspectief waren geschreven. Maar vanaf zijn reis naar Alaska werd het beter. Hij werd wat meer mens in plaats van een ongevoelige man. Ik vraag me wel af hoe hij zo gekomen is, daar kreeg ik uiteindelijk geen antwoord op. Maar hij is wel enorm gegroeid in het boek. Zeker het personage dat zich het meest ontwikkeld heeft. Hallie is vanaf het begin tot het eind een krachtig personage die weet wat ze wilt en haar tijd ver vooruit lijkt te zijn. Ze is hier en daar wel wat onzeker en kan niet goed omgaan met de aandacht die bij haar bekendheid komt kijken, maar ze heeft over het algemeen geen boodschap aan wat er van haar verwacht wordt en doet wat ze zelf wil. De rol van vrouwen in de maatschappij aan het begin van de twintigste eeuw speelt dan ook een grote rol in het verhaal. Interessant om te lezen hoe de vrouwenemancipatie op gang kwam.

Het verhaal is gebaseerd op een personages (Hallie) die echt heeft bestaan, maar ik vond het boek geen moment te geromantiseerd overkomen. Hallie moet vechten voor haar positie als schrijfster en kan niet altijd goed met bekender wordende status omgaan. Ook haar zoektocht naar liefde gaat niet zo gemakkelijk. Dat draagt voor mij bij aan de geloofwaardigheid.

Ik heb van dit verhaal genoten, maar het heeft wel even geduurd voordat ik er echt goed inzat. Hoe Hallie en Post om elkaar heen draaien is fascinerend om te lezen en ook hoe het uitgeven van boeken ging in die tijd. Maar omdat het verhaal me niet vanaf het eerst moment pakte, geef ik het toch drie sterren. Ik zou wel graag meer willen lezen over het zuiden van Amerika in die tijd dus ik ga Het oude huis ook op mijn nog te lezen lijstje zetten.