Een kunstwerk van prachtig in elkaar gewoven thema’s en verhaallijnen

Twintig regels liefde stond al een tijdje op mijn verlanglijstje. Ik was dan ook heel erg blij toen ik het boek kreeg voor kerst en had meteen nog meer zin om dit mooi uitziende boek te gaan lezen. Ik ben ambassadeur van de Hebban Club van 10 Feelgood en met deze club verzorgen we onder andere elke week een artikel waarin we met zijn tweeën een recensie schrijven. Mandy stelde voor om Twintig regels liefde samen te gaan ‘buddy-lezen’ en zo kwam dit boek boven op de stapel te liggen.

Twintig regels liefde is opgebouwd uit drie verschillende verhaallijnen. We volgen Stella, de verpleegkundige die brieven voor haar patiënten schrijft en aan het vechten is voor haar huwelijk. Hope heeft taaislijmziekte en komt een hospice te liggen terwijl ze aan het bijkomen is van een zware infectie. En tenslotte is er Hugh, de alleenstaande conservator die opgeslokt wordt door zijn werk en zijn vrijgezellenleven wanneer hij kennis maakt met zijn buurvrouw en alleenstaande moeder Sarah.

Voor het lezen hoopte ik dat het verhaal net zo mooi zou zijn als het omslag gelukkig stelde het boek niet teleur. In het begin was het even wennen. Bij een boek dat is opgebouwd uit verschillende verhaallijnen moet ik vaak even inkomen, maar al snel kan je als lezer de verbanden leggen tussen de verschillende personages en zorgen de cliffhangers aan het einde van de hoofdstukken dat je zo snel mogelijk door wilt lezen. Een mooie afwisseling tussen de hoofdstukken waren de brieven die Stella schreef voor haar patiënten. Deze waren niet alleen mooi, maar vaak ook grappig en ontroerend. Vooral dit element zorgt voor originaliteit en geeft het boek meer diepgang.

Wat Coleman ook bijzonder mooi gedaan heeft, is het verwerken van verschillende thema’s in het verhaal. Er komt veel verlies in voor in allerlei verschillende vormen, de relatie tussen ouder en kind, de relatie tussen Stella en haar man, vriendschap en omgaan met een chronische ziekte. Dat klinkt als veel thema’s voor één boek en dan ben ik er vast nog wel een paar vergeten. Maar deze thema’s zijn zo prachtig in elkaar gewoven waardoor het niet als overdreven veel overkwam, maar het juist een mooi, logisch geheel werd.

Ik had nog niet eerder een boek van Rowan Coleman gelezen, terwijl ze toch al twaalf andere romans op haar naam staan. En na het lezen van dit boek is het zeker een auteur die ik in de gaten ga houden. Twintig regels liefde is een prachtige roman en een kunstwerk van prachtig in elkaar gewoven thema’s en verhaallijnen. Een boek waar je zeker even van moet bijkomen.