Het leven geeft je littekens

Veronica Roth is bekend geworden van de YA serie divergent die ook werd verfilmd. Nu komt zij met een nieuwe serie en zoals vaak wordt zo'n eerste boek dan gehypet. Niet altijd is dat te recht maar in dit geval is het zeer terecht.


Het verhaal gaat over Akos een 14 jarige die leeft op de koudste planeet van het zonnestelsel Thuvhe samen met zijn moeder (het oracle / priester) van zijn volk en zijn broer, zus en vader. Ze staan als familie hoog in aanzien omdat zij een zogenaamde lotsbestemming hebben. Dit betekent dat in iedere versie van de toekomst uiteindelijk het lot zal komen.

Wat dat lot is weet Akos nog niet. Wel zijn er op de planeet ook andere families met een lotsbestemming waaronder de familie Noavek een familie van een ander volk de vijand van het volk van Akos. Cyra is het kind van de heerser van de Shotet

Naast de lotsbestemming heeft iedereen van de planeet vanaf ongeveer de puberteit een bepaalde kracht waarmee hij of zij bepaalde dingen kan bewerkstelligen. Sommige krachten zijn heel handig andere lijken meer een vloek. Cyra's kracht is het doorgeven van pijn aan iedereen die haar aanraakt. Helaas voor haar betekent dit dat zij constant pijn heeft en dat haar kracht misbruikt wordt door haar familie om mensen die zich verzetten tegen hun regering te martelen,

Cyra en Akos komen elkaar ongewild tegen als Akos als gevangene van de Noavek familie Cyra blijkt te kunnen helpen met haar pijn. Langzaam verandert hun relatie van meesteres en gevangene naar meer gelijkheid en mogelijk zelfs liefde? Cyra blijkt meer te kunnen zijn als een martelwerktuig voor haar familie en Akos is meer dan alleen een gevangene. De keuzes die zij maken zijn belangrijk voor het lot van hun wereld maar kunnen ze daarbij hun eigen lot ontlopen of omarmen ze het?

Omdat het gaat om een hele nieuwe wereld komt het verhaal wat langzaam op gang Veronica Roth neemt de tijd om de wereld op zo'n manier te beschrijven dat hij langzaam voor je ogen verschijnt.
Door middel van de twee perspectieven Akos en Cyra krijg je een beeld van zowel hun kijk op de wereld als hun innerlijk. De wisselingen van perspectief zijn wel duidelijk omdat deze bij ieder hoofdstuk aan gegeven staan en binnen een hoofdstuk wordt niet van perspectief gewisseld.

Je groeit langzaam mee in het verhaal je hebt geen voorkennis ten opzichte van de personages wat het geheel spannend, ietwat traag en onvoorspelbaar maakt. Tegelijkertijd zorgt het er voor dat de wereld niet geheel zwart/wit blijft maar dat langzaam de grijstinten duidelijk worden. Het is niet zomaar goed tegen kwaad of jongen en meisje worden verliefd op de vijand. Nee alles ontwikkeld zich zoals het leven zelf ook niet zomaar verandert. Tegelijkertijd is het verhaal niet zo traag dat je niet door wilt lezen. Dat wil je namelijk juist wel. Deze hele nieuwe wereld is het onderzoeken meer dan waard

Helaas is het wachten op deel 2 voor verder onderzoek