Veelbelovend maar toch net niet
We maken direct kennis met Ẹniọlá die de krant voor zijn werkloze vader haalt. Hij ondergaat vernedering maar wil er alles aan doen om er voor te zorgen dat zijn toekomstdroom werkelijkheid wordt. Helaas leeft het gezin in armoede en ziet Ẹniọlá zijn toekomst in rook opgaan tot hij een baantje aanneemt met een dubieus karakter. Wúràọlá komt uit een welgestelde familie en heeft een goede baan als arts. Ze is verloofd met Kunlé en ziet uit naar haar toekomst. Maar hoe lang kan ze omgaan met de pijn die haar verloofde haar doet?
Alles wat had kunnen zijn is met recht een cultuurshock te noemen. Adébáyọ̀ vormt een helder beeld van de Nigeriaanse samenleving en vooral de enorme verschillen in klassen. Ze schetst een beeld van de allerarmsten, die moeten bedelen en van de rijken die verweven zijn in de politiek en goede banen hebben. Niet alleen deze enorme kloof is een schok, ook de manier waarop er met mensen wordt omgegaan. Op scholen en daarbuiten zijn lijfstraffen niet ongewoon - voor een westerling lastig om te lezen. Het is als lezer lastig te beseffen dat het daar heel normaal is en wij in het westen eigenlijk heel erg geprivilegieerd zijn.
Het boek begint erg langzaam, te langzaam waardoor het af en toe echt als doorzetten voelt om door te lezen. Daarnaast is het verhaal doorspekt van Yoruba, de lokale taal waarbij een deel te begrijpen is door de context maar een deel ook niet. De doorzetter wordt wel beloond want naar mate het boek volgt sluit je Ẹniọlá en Wúràọlá in je hart en hoop je van harte dat ze uit hun penibele situaties komen. Aan het einde neemt het boek een vlucht en gebeurt er een hoop in korte tijd waardoor het moeilijk weg te leggen valt. Het boek voelt hierdoor wel uit balans, wanneer de gebeurtenissen meer verweven waren over de gehele lengte had de balans beter geweest en het boek van begin tot het einde vlot gelezen. En hoewel het boek eindigt waar het begint zijn er een hoop open eindjes en blijf je als lezer met vraagtekens achter.
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Janneke van Geertruy
Gesponsord
Aan het lot kun je niet ontsnappen ... of wel?
Intermezzo is een prachtige roman over broers en geliefden, van dé literaire stem uit Ierland.
Door de late middeleeuwen letterlijk aan te raken blaast Van Loo ons verre verleden meer dan ooit nieuw leven in.
Een ode aan de Hollandse keuken en de smaak van thuis.
Meer dan 200 recepten voor de kerstdagen.
Superdikke editie met 3D-beeld, geuren en vele andere extra's!
Het leukste cadeau voor iedereen: lol verzekerd!
Toine Heijmans neemt zijn lezers mee naar de uiterwaarden, de laatste Nederlandse wildernis.
Een roman over iemand die floreert als onderzoeker, maar zich het comfortabelst voelt als ze zelf in de schaduw blijft
In Lijtje deelt Harmen van Straaten ontroerende, grappige en herkenbare verhalen over zijn dementerende moeder.
De schitterende beelden en poëtische teksten vertellen het verhaal van een bijzondere vriendschap, tussen het meisje en de drie dieren.
Een magisch coming-of-age-verhaal over een jongen die zijn eerste weekend zonder zijn ouders doorbrengt. . . en een leeuw die op hem komt passen.
Een thriller over verloren zielen, familiebanden en dodelijke loyaliteit.
Deze nieuwe fase kan er een zijn van vreugde, vervulling en verdieping.
De Gouden Griffel-winnaar in een luxe uitgave!
De auteur van Het meisje in de trein is terug! Ligt de waarheid op het eiland begraven?
Kenia, 1926. De jonge Ivy staat voor grote uitdagingen. Ondertussen is Ranjana, een jonge Indiase vrouw, op de vlucht.
Een nieuwe, inclusieve geschiedenis van het vroegst bewoonde continent van de wereld.
Een prachtig overzicht van de liefdespoëzie, van de vroege middeleeuwen tot nu
Hoe kunnen we ons een weg banen door dit alles?
Drie jaar geleden overleed haar beste vriendin, en sindsdien staat Erins leven stil.
Kenia, 1910. Als de jonge Ivory meereist met haar vader op safari, wordt ze onmiddellijk verliefd op het land en de natuur
