Lezersrecensie
Terug naar de ziekte
De Tocht is het tweede deel in Anna Lopez Dekker haar fantasyduologie Lathrain. We keren in dit slotstuk terug naar Qelarha en Dalnohr die inmiddels hun relatie van meester en leerling verlegd hebben naar die van twee geliefden die elkaar als gelijkwaardigen zien. Ze zetten de tocht voort die ze zijn begonnen in de band met als doel de ziekte die de wereld bedreigt uit te schakelen.
Anna Lopez-Dekker heeft een prettige schrijfstijl waarmee ze je door het boek heentrekt. Het is moeilijk het boek weg te leggen omdat je door bijzondere steden en gebieden geloodst wordt die Lopez-Dekker met veel details schildert. Tegelijkertijd houdt de ontwikkeling van de personages je vast: je ziet Qelarha groeien in haar magische krachten en Dalnohr in het begrijpen van de mensen en hun gewoontes. Hierdoor groeien beiden steeds dichter naar elkaar toe tot ze een manier vinden om hun energie te delen.
Om het einddoel te bereiken hebben Qelarha en Dalnohr vrienden nodig die net als zij elementen vertegenwoordigen. Wanneer zij deze vinden gaan ze mee op reis en wordt de aandacht ook deels op deze personages gericht. Hoewel we ze beter leren kennen en ze belangrijk zijn voor het plot blijven ze vooral in een bijrol het verhaal aanvullen. Hier was zeker meer uit te halen geweest.
Lopez-Dekker heeft met de Tocht een waardig slot geschreven voor een bijzonder fantasyverhaal. Niet alleen brengt ze twee compleet verschillende volkeren samen in haar boek: het verhaal zou ook zo van toepassing kunnen zijn op de echte wereld. Voel jezelf niet verheven boven anderen, maar heb respect voor mens en natuur. Mooi gedaan!
Anna Lopez-Dekker heeft een prettige schrijfstijl waarmee ze je door het boek heentrekt. Het is moeilijk het boek weg te leggen omdat je door bijzondere steden en gebieden geloodst wordt die Lopez-Dekker met veel details schildert. Tegelijkertijd houdt de ontwikkeling van de personages je vast: je ziet Qelarha groeien in haar magische krachten en Dalnohr in het begrijpen van de mensen en hun gewoontes. Hierdoor groeien beiden steeds dichter naar elkaar toe tot ze een manier vinden om hun energie te delen.
Om het einddoel te bereiken hebben Qelarha en Dalnohr vrienden nodig die net als zij elementen vertegenwoordigen. Wanneer zij deze vinden gaan ze mee op reis en wordt de aandacht ook deels op deze personages gericht. Hoewel we ze beter leren kennen en ze belangrijk zijn voor het plot blijven ze vooral in een bijrol het verhaal aanvullen. Hier was zeker meer uit te halen geweest.
Lopez-Dekker heeft met de Tocht een waardig slot geschreven voor een bijzonder fantasyverhaal. Niet alleen brengt ze twee compleet verschillende volkeren samen in haar boek: het verhaal zou ook zo van toepassing kunnen zijn op de echte wereld. Voel jezelf niet verheven boven anderen, maar heb respect voor mens en natuur. Mooi gedaan!
1
Reageer op deze recensie