Hoe Frankrijk je leven kan veranderen

De naam Sue Moorcroft zal bij veel feelgoodlezers een belletje laten rinkelen. Die vakantie in Frankrijk is niet haar eerste boek dat je weg laat dromen op de mooiste locaties in Europa. Eerder nam Moorcroft al mee naar Italië in Die zomer in Italië. In haar nieuwste boek reizen we af naar de Elzas.

Dat het boek zich hier afspeelt, is verrassend. De flaptekst van het boek verwijst immers naar de Provence, in het zuiden van Frankrijk. Moorcroft bedenkt voor haar setting in de buurt van Straatsburg enkele fictieve plaatsen die zij baseert op eigen ervaringen in de omgeving. Voor de mensen die er ook zijn geweest is het heel herkenbaar geschreven, en absoluut niet vervelend dat er sprake is van fictieve plaatsen.

Leah Beaumont wordt door haar zus meegevraagd op vakantie in Frankrijk. Niet alleen om er even tussenuit te zijn, maar haar zus en zwager liggen in scheiding en Leah is nodig als bliksemafleider. Niet direct de vakantie waarop ze zit te wachten. Wanneer haar zus zwanger blijkt te zijn van een jonge vlam en de benen neemt, blijft Leah over als surrogaatmoeder. Wanneer haar zwager vervolgens een fietsongeluk krijgt, staat Leah er alleen voor. Van een vrouw die relaties afzweert en geen kinderen wil tot verzorger van haar neefje en nichtje. En wat moet Leah met de aandacht van de buurman, die daar samen met zijn zoon de zomer doorbrengt? Het wordt een vakantie die Leah niet snel zal vergeten en die haar en haar familie voorgoed zal veranderen.

De roman heeft een typisch feelgoodverhaal. Het is vrij snel duidelijk welke kant het Moorcroft op wil met de plot en ook het einde ligt in de lijn der verwachting. Juist deze voorspelbaarheid maakt dat het mogelijk is meer aandacht te geven aan de personages. Iets waar de auteur in uitblinkt in dit boek.

Moorcroft wisselt regelmatig van verteller. Leah is het hoofdpersonage, zij staat het grootste gedeelte van het boek centraal. Ook zijn er hoofdstukken geschreven uit het oogpunt van de kinderen en Ronan, de buurman. De personages – hoe oppervlakkig ze in het begin ook lijken – hebben allemaal een diepere onderlaag die bij een aantal van hen zeker complex te noemen is. Al deze lagen dragen bij aan de ontwikkeling van het verhaal en aan de keuzes die ze maken.

Door de verschillende personages in het verhaal een podium te geven, krijg je als lezer een inkijk in de gevoelens die er spelen bij een pijnlijk onderwerp als een scheiding. Je krijgt een beeld van de kinderen en de ouders, maar ook van hun naasten. Het voelt alsof Moorcroft hier uit eigen ervaring schrijft of heel gedegen onderzoek naar gedaan heeft.

Hoewel er een zwaar onderwerp verborgen zit in het boek, is Die vakantie in Frankrijk boven alles wel een heerlijk feelgoodboek. Ondanks dat het een tikje voorspelbaar is, is het wel een heerlijk boek is voor de warme zomer.