Spannende avonturenroman over jezelf terugvinden

Het Oog van de Dageraad is het tweede boek geschreven door Maria Postema en Maarten Bruns. Maria Postema kreeg vooral bekendheid door haar vertaalwerk voor de Young Adult doelgroep. Maarten Bruns, normaal actief als schrijver van non-fictieboeken, verkent samen met Postema het YA-pad. Het tweetal debuteerde met Dertiendagh: een avonturenroman in de bunkers van Scheveningen. Met Het Oog van de Dageraad verlaten ze Nederland en nemen de lezer mee naar het Caraïbisch gebied.

Elvis heeft een fout gemaakt waarvan hij de gevolgen de rest van zijn leven zal moeten dragen. Om onder een gevangenisstraf in een jeugdgevangenis uit te komen, gaat hij met de firma Zeestroom mee op zeiltocht naar het Caraïbisch gebied. De zeiltocht is bedoeld als vervangende straf en belooft dat je als veranderd mens van boord komt. Wat Elvis niet had verwacht, is dat hij tot zijn nek in de problemen raakt wanneer hij het oog uit het beeld van een voodoo-god (genaamd Egouma) meeneemt. Dan is het criminele wereldje waar een medezeiler hem in wil betrekken nog de minste van zijn zorgen.

Vanaf het eerste moment trekken Postema en Bruns je het verhaal in. Dit doen ze op een eenvoudige manier: ze houden de reden waarom Elvis mee moet met de Zeestroom in het midden en onthullen gedurende het boek steeds een stukje meer. Dit doen ze door flashbacks te gebruiken.

Postema en Bruns schrijven als een persoon: je merkt geen verschil tussen de beide auteurs. Hun stijl is eenvoudig door kort en bondig taalgebruik en voorzien van een goede dosis spanning met toevoeging van een vleug fantasy. Tegelijkertijd speelt het duo in op de actualiteit rondom probleemjongeren en internationale criminaliteit, op een manier die het voor de jongere doelgroep van Het Oog van de Dageraad inzichtelijk maakt.

De personages uit het boek zijn wisselend oppervlakkig en dieper uitgewerkt. Zeker het hoofdpersonage Elvis wordt goed uitgediept en je krijgt duidelijk inzicht in het hoe en waarom van zijn handelen; daardoor kweek je begrip voor zijn gedrag in de situatie. De oppervlakkigheid is vooral merkbaar in de personages rondom Elvis. Het is soms moeilijk te begrijpen waarom ze iets doen en er mee wegkomen, terwijl ze continu onder supervisie staan.

Het Oog van de Dageraad geeft de lezer uiteindelijk een goede raad mee: wat je ook doet, verlies jezelf niet uit het oog. Dit wordt verpakt in een spannend avonturenboek wat prettig wegleest, maar soms wat ongeloofwaardig blijft.