Hebban recensie
Van harte warm aanbevolen
Hoewel de eerste twee delen in deze trilogie al wat ouder zijn, hebben zij nog niets ingeboet aan oorspronkelijkheid en kwaliteit. Dit is echt een verzameling boeken voor mensen die houden van absurde verhalen met een serieuze ondertoon.
De hoofdpersoon komt uit een armoedig gezin en betrad al heel jong het criminele pad. Zijn zuster Candida (!) is al niet veel beter, zij is prostituee. Althans, in de eerste twee delen. De hoofdpersoon, die in geen enkel deel een naam krijgt, zit al jaren opgesloten in een inrichting voor gestoorde criminelen, als hij te hulp wordt geroepen door commissaris Flores, dezelfde die hem daar opgesloten heeft. Zo absurd kan een verhaal zijn terwijl het dan tegelijkertijd een serieuze aanklacht is tegen bepaalde politieke zaken in Spanje. De hoofdpersoon lost de zaken waarbij zijn hulp gevraagd wordt op geheel eigen wijze op. Intussen heeft hij nog tijd voor persoonlijke bespiegelingen, en in een van de delen zelfs voor een vleugje romantiek.
Het derde deel brengt de ommekeer: de hoofdpersoon wordt geheel onverwacht eindelijk vrijgelaten. Wat hij met zijn nieuwe vrijheid moet is hem niet helemaal duidelijk, daarom begint hij maar met een bezoek aan zijn zuster. Die blijkt inmiddels getrouwd en de hoofdpersoon kan een baan krijgen bij zijn zwager. Waar dat toe leidt is niet bepaald wat je zou verwachten van een dameskapper.
Heerlijk leeswerk, lekker gek, waarbij de serieuze ondertoon er voor zorgt dat het nergens plat wordt. Tegelijkertijd krijgt de hoofdpersoon, ondanks het feit dat hij geen naam heeft, een heel eigen karakter en gezicht. Van harte warm aanbevolen, vooral voor liefhebbers van Barcelona.
De hoofdpersoon komt uit een armoedig gezin en betrad al heel jong het criminele pad. Zijn zuster Candida (!) is al niet veel beter, zij is prostituee. Althans, in de eerste twee delen. De hoofdpersoon, die in geen enkel deel een naam krijgt, zit al jaren opgesloten in een inrichting voor gestoorde criminelen, als hij te hulp wordt geroepen door commissaris Flores, dezelfde die hem daar opgesloten heeft. Zo absurd kan een verhaal zijn terwijl het dan tegelijkertijd een serieuze aanklacht is tegen bepaalde politieke zaken in Spanje. De hoofdpersoon lost de zaken waarbij zijn hulp gevraagd wordt op geheel eigen wijze op. Intussen heeft hij nog tijd voor persoonlijke bespiegelingen, en in een van de delen zelfs voor een vleugje romantiek.
Het derde deel brengt de ommekeer: de hoofdpersoon wordt geheel onverwacht eindelijk vrijgelaten. Wat hij met zijn nieuwe vrijheid moet is hem niet helemaal duidelijk, daarom begint hij maar met een bezoek aan zijn zuster. Die blijkt inmiddels getrouwd en de hoofdpersoon kan een baan krijgen bij zijn zwager. Waar dat toe leidt is niet bepaald wat je zou verwachten van een dameskapper.
Heerlijk leeswerk, lekker gek, waarbij de serieuze ondertoon er voor zorgt dat het nergens plat wordt. Tegelijkertijd krijgt de hoofdpersoon, ondanks het feit dat hij geen naam heeft, een heel eigen karakter en gezicht. Van harte warm aanbevolen, vooral voor liefhebbers van Barcelona.
1
Reageer op deze recensie