Niet slecht maar soms wat stijfjes

De boeken van Almar Otten spelen zich af in ‘boekenstad’ Deventer. Er staan maar liefst zeven delen op stapel, en dit verhaal is het derde deel. De boeken zijn los te lezen maar de hoofdpersonen zijn steeds hetzelfde: Ellen van Dorth en haar collega’s van de recherche.
In Gebonden kapitaal speelt het hele verhaal zich af in de enkele dagen voor en na de beroemde Deventer boekenmarkt, die begin augustus plaatsvindt. Het is warm, érg warm dat jaar. Ellen heeft net een ‘cold case’ uit de archieven gehaald, die over de Deventer putmoord gaat. Ze krijg echter niet de kans zich er grondig in te verdiepen want er is een moord gepleegd in het antiquariaat van Gerard Bruyns. De dode is een bekende van de politie… en Bruyns is spoorloos verdwenen.
Otten zet in bijna 350 pagina’s een aardig speurdersduo neer, enkele min of meer opvallende verdachten, en een plot dat genoeg inhoud heeft om de lezer te blijven boeien. De sfeertekening is, zeker voor mensen die Deventer kennen of ooit op de boekenmarkt geweest zijn, helemaal in orde. Uitgeverij Artnik heeft verder gekozen voor een bijzonder prettige lay-out en lettertype. Dit alles maakt dat het boek valt in de categorie ‘lekker leesbaar’ waar ook de nodige plaats is ingeruimd voor humor en een vleugje romantiek. Het boek had echter net een ster meer gekregen als er minder ruimte was geweest voor het soms wat stijve taalgebruik en overbodige details. Het mist nét dat stukje vlotheid en intensiteit. Almar Otten heeft ontegenzeggelijk talent en persoonlijk vind ik dit boek een prima voorbeeld van ‘een goed spannend boek van eigen bodem’.