Een interessante leeservaring

De IJslandse Yrsa Sigardurdottir werd in 1963 geboren in Reykjavik. Tussen 1998 en 2001 schreef ze een aantal jeugdboeken, waarmee ze ook een prijs won voor het beste IJslandse jeugdboek. Haar eigenlijke beroep is civiel ingenieur.

Het laatste ritueel is een soms beklemmende speurtocht naar de moordenaar van de jonge Duitse student Harald Guntlieb, die aan de universiteit van Reykjavik onderzoek deed. Maar waarnaar? Als Harald vermoord en verminkt wordt aangetroffen, gaat er niet veel tijd overheen voor zijn familie, uit ontevredenheid met het politieonderzoek, de jonge advocate Póra Guðmundsdóttir inschakelt om klaarheid te brengen. Een moeilijke zaak voor Póra die  niet altijd vriendelijk bejegend wordt door degenen die ze benadert met haar vragen. Ook de politie, die ervan overtuigd is dat zij de moordenaar al in hechtenis hebben, en de vrienden van Harald doen hun uiterste best om Póra te negeren. En Póra heeft nog meer zorgen aan haar hoofd. Ze is net bezig om een eigen praktijk op te bouwen en ze worstelt met een compagnon die ze niet vaak ziet en een secretaresse die constant dwarsligt. Dat Póra daarnaast ook nog de zorg heeft voor een tienerzoon en een jong dochtertje, maakt dat zij zichzelf in eerste instantie niet geschikt acht voor het doen van dit onderzoek. Haar enige lichtpuntje is
Matthias Reich, de advocaat van de familie Guntlieb, die naar Reykjavik is afgereisd om Póra terzijde te staan. Gaandeweg het onderzoek ontwikkelt zich tussen hen ongewild een band. Beiden hebben elkaar nodig bij dit onderzoek, dat stap voor stap steeds meer corrupte universiteitspolitiek en geheime rituelen blootlegt.

Het laatste ritueel is geen boek dat het moet hebben van spannende achtervolgingen en wilde actie. De wortels van het verhaal gaan eeuwen terug, naar de tijd van de heksenvervolgingen in Europa en ver daarbuiten. Wie houdt van verhalen met een fikse portie geschiedenis als achtergrond komt aan zijn trekken. Het laatste ritueel is een interessante leeservaring die veel meer is dan louter droge opsommingen. Yrsa Sigardurdottir verweeft op bekwame wijze de geschiedkundige achtergrond met het zoeken naar de ware dader van de gruwelijke moord.

Het IJslandse landschap, de mensen en hun gewoonten spelen elk hun eigen rol. Ook is er plaats ingeruimd voor de nodige humor. Zoals het een goede thriller betaamt, wordt de lezer gaandeweg op menig dwaalspoor gezet en is de afloop niet snel voorspelbaar.