Of je zelf in Beijing loopt

Op het achterplat van dit heerlijk leesbare boek staat vermeld dat dit het laatste verhaal is dat Peter May over Li Yan en Margaret Campbell schrijft. Jammer! De boeken over dit zo onwaarschijnlijk lijkende paar zijn origineel en spannend en geven de lezer het gevoel werkelijk in Beijing rond te lopen. En ja: Beijing, eindelijk heeft die stad ook in dit boek de correcte naam gekregen.

Deze keer wordt Li Yan met een akelige serie moorden geconfronteerd. Het begint met de moord op een jonge vrouw. Al snel blijkt dat zij een prostituee was en dat zij vermoord is op exact dezelfde manier als beschreven staat in een van de vele boeken over Jack the Ripper. Het is pas sinds kort dat dit soort boeken in China in vertaling verkrijgbaar is, en Li Yan staat dan ook voor een raadsel als hij briefjes krijgt, klaarblijkelijk afkomstig van de moordenaar, met teksten waaruit blijkt dat deze het boek zowat uit zijn hoofd geleerd heeft. Niet alleen de moorden worden op dezelfde manier gepleegd, ook de briefjes zijn letterlijk overgeschreven.
Li Yan heeft het al niet gemakkelijk. Hij wordt dan wel beloond met een hoge onderscheiding vanwege het feit dat hij zo’n goede politieman is, maar tegelijkertijd haalt hij de woede op zijn hals van zijn superieuren door met Margaret en hun zoon ongehuwd samen te wonen. Margaret is ook al niet gelukkig want sinds de geboorte van hun zoon heeft ze haar beroep van patholoog niet meer kunnen uitoefenen. Als er echter iemand vermoord wordt die banden heeft met zowel Amerika als China, weten ze haar te vinden en zo werken Margaret en Li Yan weer samen.

Peter May heeft een goed onderwerp gekozen voor dit laatste boek over Li Yan en Margaret: de tegenstellingen en overeenkomsten tussen de Jack the Ripper zaken uit 1881 en de Beijing-zaken uit de 21e eeuw, de tegenstellingen en overeenkomsten tussen Amerikaans en Chinees wetenschappelijk onderzoek om de leugendetector beter te gebruiken, en tenslotte de tegenstellingen en overeenkomsten tussen de mensen die het politiewerk uitvoeren. Peter May heeft het weer vlot, spannend en boeiend neergezet. Bovendien, en dat is niet onbelangrijk, is de vertaling van De seriemoordenaar gelukkig een stuk beter dan die van de eerdere delen die ik las.